Saturday 28 May 2016
ဗာလ၀ဂၢ - ဓမၼပဒပါဠိ
၅။ ဗာလ၀ဂၢ
၆၆။ စရႏၲိ ဗာလာ ဒုေမၼဓာ ၊ အမိေတၱေန၀ အတၱနာ။
ကေရာႏၲာ ပါပကံ ကမၼံ ၊ ယံ ေဟာတိ ကဋဳ ကပၹလံ။
စရ = (သြား ၊ လာ ၊ လွည့္လည္) / အက်င့္
-ႏၲိ = (အမ်ားကိန္း plural)
-တိ = (အနည္းကိန္း singular)
ဗာလာ = မိုက္ကုန္ေသာ
ဒုေမၼဓာ = ပညာမရွိကုန္ေသာ
အ မိေတၱေန၀ = ရန္သူပမာျဖစ္ေနေသာ
အတၱနနာ = မိမိကိုယ္ျဖင့္
ပါပကံ = မေကာင္းေသာ
ကမၼံ = ကံေတြကို
ကေရာႏၲာ = ျပဳလုပ္လ်က္
ယံ = အၾကင္ (အကုသိုလ္ကံသည္)
ကဋဳ ကပၹလံ = ခါးသီးေသာအက်ိဳးတရားရွိသည္
မိုက္ကုန္ေသာ ပညာမရွိကုန္ေသာ သူတို႔သည္ ရန္သူပမာျဖစ္ေသာ မိမိကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ ကံေတြကို ျပဳလုပ္လ်က္ လွည့္လည္ၾကကုန္၏။
အၾကင္အကုသိုလ္ကံသည္ ခါးသီးေသာ အက်ိဳးတရားရွိသည္ ျဖစ္၏။
၆၇။ န တံ ကမၼံ ကတံ သာဓု ၊ ယံ ကတြာ အႏုတပၸတိ။
ယႆ အႆ ုမုေခါ ေရာဒံ ၊ ၀ိပါကံ ပဋိေသ၀တိ။
ယံ = အၾကင္အမႈကို
ကတြာ = ျပဳ၍
အ-ႏုတပၸတိ = ေနာင္တ တစ္ဖန္ ပူပန္ရတတ္၏။ (ထပ္ခါ ထပ္ခါ စိတ္ေသာက ေရာက္ျခင္း)
တံ = ထိုအလုပ္ကို
ကမၼံ = ျပဳလုပ္ျခင္းသည္
န-သာဓု = မေကာင္း
ယႆ = အၾကင္ (အကုသိုလ္၏)
၀ိပါကံ = အက်ိဳးတရားကို
အႆ ုမုေခါ = မ်က္ရည္ စိုစြတ္ေသာ မ်က္ႏွာ
ေရာဒံ = ငိုလ်က္
ပဋိေသ၀တိ = ခံစားရေတာ့၏
အၾကင္အမႈကိုျပဳ၍ ေနာင္တ တစ္ဖန္ပူပန္ရတတ္၏၊ ထိုအလုပ္ကို ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ မေကာင္း။
အၾကင္ အကုသိုလ္၏ အက်ိဳးေပးတဲ့အခါ ငိုေၾကြးရတတ္၏။
၆၈။ တဥၥ ကမၼံ ကတံ သာဓု ၊ ယံ ကတြာ နာႏုတပၸတိ။
ယႆ ပတီေတာ သုမေနာ ၊ ၀ိပါကံ ပဋိေသ၀တိ
နာႏုတပၸတိ = ေနာင္တ တစ္ဖန္ မပူပန္ရ
သာဓု = ေကာင္း၏
သုမေနာ = ၀မ္းေျမာက္လ်က္
ပတီေတာ = ခံစားရေတာ့၏။
အၾကင္အမႈကိုျပဳ၍ ေနာင္တ တစ္ဖန္ ပူပန္မႈမရွိ
ထိုအလုပ္ကိုျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေကာင္း၏။
အၾကင္ကုသိုလ္၏ အက်ိဳးေပးတဲ့အခါ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္လ်က္ ခံစားရေတာ့၏။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment