နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံ၀ိဟိတာ ရကၡံ၊
မဟာသတၱံ ၀ေနစရာ။
၂။စိရႆံ ၀ါယမႏၲာပိ၊
ေန၀ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
ျဗဟၼမႏၲ ႏၲိ အကၡာတံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦးျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေတာ္မူခုုိက္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကုုိယ္ကိုု ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုုဆိုုးတုုိ႕သည္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းကိုု ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏုုိင္ၾကကုုန္၊ ဤေမာရပရိတ္ကိုု ျမတ္ေသာ မႏၱရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာၾကားခဲ့၏။ ယခုုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တိုု႕ စုုေပါင္းရြတ္ဆုုိၾကကုုန္စိုု႕။
၃။ ဥေဒတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ယရိႆ ၀ေဏၰာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ဒိ၀သံ၊
၃။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တစ္ခုုလံုုးကိုု ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္း ရွိ၏။ ယခုု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္းကိုု ရွိခုုိးပါ၏။ ရိုုေသပါ၏။ ယေန႕ တစ္ေန႕လံုုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ခံယူၿပီး ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၄။ေယ ျဗာဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱာယာ၊
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ စရတိ ဧ သနာ။
၄။ ျမတ္စြာဘုုရားတုုိ႕မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု အပျပဳကုုန္ၿပီးျဖစ္၏။ တရားအားလံုုးကိုု သိျမင္ေတာ္မူၾကၿပီးျဖစ္၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ကၽြႏုု္ပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕ကလည္း ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစသတည္း၊ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ ပုုဂိၢဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ကိေလသာမွကင္းလြတ္ကုုန္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုုလ္တရားအားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳဳၿပီးမွအစာရွာထြက္ေလ၏။
၅။ အေပတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆ ၀ဏ္ေဏာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ရတၱႎ။
၅။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏။ ျမတ္ေသာမင္းလည္း ျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တြင္လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။ ဤေနမင္းသည္ ယခုု၀င္ေလ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ေတာက္ပေသာအေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကိုု ဦးညႊတ္ရွိခိုုးပါ၏။ ယခုု တစ္ညဥ့္ပတ္လံုုး အရွင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူ၍ ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၆။ ေယ ျဗဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၱဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဘာဓိယာ။
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ၀ါသ မကပၸယိ။
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု ဖယ္ရွားၿပီး တရားအလံုုးစံုုကိုု သိေတာ္မူကုုန္ေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ဦးညႊတ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာပုုဂိၢဳလ္မ်ားလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖဲြ႕မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖုုိလ္တရားအားလည္းေကာင္း ကၽြႏ္ုုပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳ၍ ညဥ့္အခါတြင္ ေနေလ၏။
ေမာရသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment