ဓဇဂၢသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားလွ်င္ ပိုမို၍ ဉာဏ္ေကာင္းလာေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေနရာသို႔ျဖစ္ေစ ေန႔ေန႔ညည တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ၊ လာရဲ၊ ေနရဲေစသည္။ စိတ္တန္ခိုးလည္းႀကီးလာလိမ့္မည္၊ ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရွိလာႏိုင္သည္။ မိမိ၏ ဘဝအေျခအေန ခိုင္ျမဲေစသည္၊ ရာထူးတည္ျမဲေရး, စည္းစိမ္တည္ျမဲေရးအတြက္ အက်ဳိးျပဳလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
၁။ ယႆ ာ ႏုႆ ရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
၁။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ကာမွ်ျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ပင္ တည္ခိုက္ၾကံဳေသာ္လည္း ေျမျပင္မွာလို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ တည္ခြင့္ရေလသည္။
၂။ သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ ေဘး အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာလူတို႔ကို ေရတြက္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။
ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
၃။ သံဃဥကၠ႒ သံဃနာယကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆ ဖ အရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ အာနႏၵာေထရ္သည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တိုက္႐ိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာမွတ္သားထားလိုက္ပါ၏။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ေသေ႒းႀကီး၏ ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူပါသည္။
၄။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။
''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆ ာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
၄။ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ရဟန္းတို႔''ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေဟာႁမြက္ ေတာ္ မူပါသည္။
ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာနတ္စစ္သည္တို႔ စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္စစ္သည္တို႔ကို ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့၏။ ''အေမာင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔ အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾက လိမ့္မည္''။
၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တိ။
၅။ ''အကယ္၍ ငါ၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္ မည္''။
၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝ ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တိ။
၆။ ''အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
၇။ ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာန-ႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇ-ႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံ-ေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တီတိ။
၇။ ''အကယ္၍ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြး ညင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏။
၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါန မိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
၈။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႔၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ေသာ နတ္မ်ားအား ေၾကာက္ လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။
၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
၉။ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူမဟုတ္၊ ေဒါသကင္းသူမဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူမဟုတ္။ သူကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္ ၏၊ တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏၊ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။
၁ဝ။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆ ေရယ်ာထ၊
၁ဝ။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ကား မလြဲ ဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊ ေတာထဲ၌ တစ္ပါးတည္း ေနေသာအခါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာအခါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ ရာတြင္ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၁၁။ ''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆ ာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာ ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ သံသရာစက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးၿပီးျဖစ္၏၊ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အရဟံ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ျမတ္မဟာျဖင့္ မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သမၼာ သမၺဳေဒၶါ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ လံုးဝဥႆံု ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏ သို႔ျဖစ္၍ ''ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ ေကာင္းစြာ သြားေတာ္မူ၏၊ စကားဆိုရန္ ခြင့္ေျခာက္တန္တို႔တြင္ ဟုတ္မွန္က်ဳိးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုဂေတာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ႐ူပေလာက၊ အ႐ူပေလာကဟူေသာ ေလာကသံုးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသ ေလာကဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ေလာကဝိဒူ'' ဟူ ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆံုးမတတ္၏၊ ဆံုးမထိုက္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘီလူး၊ တိရစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ဆံုးမေတာ္ မူႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ သြန္သင္ ဆံုးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သတၳာ ေဒဝမႏုႆ ာနံ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဗုေဒၶါ''ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ လံု႔လစြမ္းအားအျပည့္ရွိျခင္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဘဂဝါ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
၁၂။ မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆ ရတံ
ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တိ။
၁၂။ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ၾကေလာ့။ ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထ ျခင္းဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆ ေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆ ေရယ်ာထ-
၁၃။ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ကို မဆင္ျခင္၊ မေအာက္ ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရၾက။
၁၄။ ''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိ ေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
၁၄။ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ''သြာကၡာတ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပ သည္။
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာ ေၾကာင့္ ''သႏၵိ႒ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''အကာလိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါ ေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လာပါ, ႐ႈပါ, က်င့္ၾကံပါဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္တိုက္ တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ ''ဧဟိပႆိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''ၾသပေနယ်ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေနျဖင့္ အသီးသီး တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ မိမိတို႔၏စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ''ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆ ရတံ
ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တိ။
၁၅။ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆ ေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆ ေရယ်ာထ-
၁၆။ အကယ္၍မ်ား ဘုရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။
၁၇။ ''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ ''တိ။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ဳိးငွာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအက်င့္ကို သာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဉာယပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ အ႐ိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္ အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္ မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္ေလးစံု ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတကေဆာင္ယူ ၍ ပူေဇာ္သမႈျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အာဟုေနေယ်ာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
ဧည့္သည္တို႔အားရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း မိမိအားလွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာ ခံယူထိုက္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ပါဟုေနေယ်ာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ေလာက၌ အျမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဒကၡိေဏေယ်ာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အဥၨလီကရဏီေယာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကိုစိုက္ပ်ဳိးရာ ႀကဲခ်ရာ အတုမရွိ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
၁၈။ သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆ ရတံ
ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆ တိ။
၁၈။ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ ေမ့ ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညြတ္၍ အာ႐ံုျပဳမိေသာသင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း ဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြား လိမ့္မည္။
၁၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
၁၉။ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဝိပႆီ စေသာ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္ လူသူ ေလးပါးကင္းသည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။ တဏွာရာဂ လံုးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လံုးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လံုးဝ ကင္း၏။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ၊ ေၾကာက္၍တုန္လႈပ္ သည္ဟူ၍ လံုးဝမရွိ၊ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပး သည္ဟူ၍လည္း ဘယ္ခါမွ်မရွိ၊ သို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ံုညႊတ္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။
၂ဝ။ ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
၂ဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏-
၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆ ေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
၂၁။ ''ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားဂုဏ္ကို သတိရၾက၊ သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြံ႔ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ႕။
၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
၂၂။ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို သတိရၾက။
၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
၂၃။ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးေစ့စိုက္ပ်ဳိးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္း ႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားၾက။
၂၄။ ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆ တိ။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၄။ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ႕။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ျပီး၏။
Thursday 27 October 2016
Wednesday 26 October 2016
၀႗သုတ္
၁။ ပုေရႏ ၱံ ေဗာဓိ-သမၻာေရ၊ နိဗၺတၱံ ၀႗ ဇာတိယံ။
ယႆ ေတေဇန ဒါ၀ဂၢိ၊ မဟာ သတံၱ ၀ိ၀ဇၨယိ။
၁။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကိုု ရရွိျခင္း၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေသာ ဘုုရားအေလာင္းသည္ ႏုစဥ္ဘ၀က ငံုုးငွက္မ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ရေလ၏။ ဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္ကိုု ဤပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုုးေၾကာင့္ ေတာမီးကြင္းရေလ၏။
၂။ ေထရႆ သာရိပုတၱႆ ၊ ေလာက-နာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယိ ံ မဟာ ေတဇံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤပရိတ္ေတာ္ကိုု ရွင္သာရိပုုတၱရာမေထရ္ျမတ္အား ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ကမၻာတည္လိမ့္မည္။ တန္ခိုုးလည္း လြန္စြာၾကီး၏။ ယခုုအခါ ထိုုငံုုးမင္း ပရိတ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ အတၳိ ေလာေက သီလ ဂုေဏာ၊ သစၥံ ေသာေစယ် ႏုဒၵယာ။
ေတန သေစၥန ကာဟာမိ၊ သစၥ-ကိရိယ မုတၱမံ။
၃။ ေလာကတြင္ သီလ၏ ဂုုဏ္ေက်းဇူးသည္ ရွိေပ၏။ မွန္ကန္ေသာ သစၥာသည္ ရွိေပ၏။ ကိုုယ္ေရး၊ ႏႈတ္ေရး၊ စိတ္ေရး လံုုး၀ စင္ၾကယ္ျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ၾကင္နာသနားျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ ဤသိုု႕ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာ သစၥာျပဳျခင္းကိုု ငါဘုုရားႏုုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၄။ အာ၀ေဇၨတြာ ဓမၼဗလံ၊ သရိတြာ ပုဗၺေက ဇိေန။
သစၥ-ဗလ မ၀ႆ ာ ယ၊ သစၥ-ကိရိယ မကာသဟံ။
၄။ သစၥာတရား၏ စြမ္းပကားကိုု ဆင္ျခင္သံုုးသပ္ၿပီး ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕ကိုု ေအာင္းေမ့သတိရၿပီး သစၥာ၏ အစြမ္းကိုု အမွီျပဳ၍ သစၥာျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၅။ သႏိ ၱပကၡာ အ-ပတနာ၊ သႏိ ၱ ပါဒါ အ-၀ဥၥနာ။
မာတာ ပိတာစ နိကၡႏ ၱာ၊ ဇာတေ၀ဒ ပဋိကၠမ။
၅။ အိုု ေတာမီး ငါ့မွာ အေတာင္တိုု႕ရွိပါေသာ္လည္း မပ်ံသန္းႏိုုင္ေသးေပ၊ ငါတုုိ႕ ေျခတုုိ႕ ရွိပါေသာ္လည္း မသြားတတ္ေသးပါ။ ငါ၏ မိဘတိုု႕သည္လည္း (ငါ့ကိုု ထား၍) ထြက္သြားၾကေလၿပီ။ အို … ေတာမီး ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ပါေလာ့။
၆။ သဟ သေစၥ ကေတ မယွံ၊ မဟာ-ပဇၨလိေတာ သိခီ။
၀ေဇၨသိ ေသာဠသ ကရီသာနီ၊ ဥဒကံ ပတြာ ယထာ သိခီ။
သေစၥန ေမ သေမာ နတၳိ၊ ဧသာ ေမ သစၥပါရမီ။
၆။ ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ဤကဲ့သိုု႕ ငါဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္က သစၥာျပဳလုုိက္ေသာအခါ သစၥာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္။ ေရသိုု႕ေရာက္၍ဖယ္ၾကဥ္ရသကဲ့သိုု႕ ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ေလ၏။ အရွိန္အလ ွ်ံႀကီးမားလွေသာ ေတာမီးသည္ မင္းပယ္ (၁၆)ပယ္ခန္႕မ ွ် ကြင္းေလ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ငါ၏ သစၥာတရားႏွင့္တူေသာ တရားမည္သည္ မရွိေခ်။ ဤပါရမီကား ငါဘုုရား၏ သစၥာပါရမီပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ယႆ ေတေဇန ဒါ၀ဂၢိ၊ မဟာ သတံၱ ၀ိ၀ဇၨယိ။
၁။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကိုု ရရွိျခင္း၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေသာ ဘုုရားအေလာင္းသည္ ႏုစဥ္ဘ၀က ငံုုးငွက္မ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ရေလ၏။ ဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္ကိုု ဤပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုုးေၾကာင့္ ေတာမီးကြင္းရေလ၏။
၂။ ေထရႆ သာရိပုတၱႆ ၊ ေလာက-နာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယိ ံ မဟာ ေတဇံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤပရိတ္ေတာ္ကိုု ရွင္သာရိပုုတၱရာမေထရ္ျမတ္အား ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ကမၻာတည္လိမ့္မည္။ တန္ခိုုးလည္း လြန္စြာၾကီး၏။ ယခုုအခါ ထိုုငံုုးမင္း ပရိတ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ အတၳိ ေလာေက သီလ ဂုေဏာ၊ သစၥံ ေသာေစယ် ႏုဒၵယာ။
ေတန သေစၥန ကာဟာမိ၊ သစၥ-ကိရိယ မုတၱမံ။
၃။ ေလာကတြင္ သီလ၏ ဂုုဏ္ေက်းဇူးသည္ ရွိေပ၏။ မွန္ကန္ေသာ သစၥာသည္ ရွိေပ၏။ ကိုုယ္ေရး၊ ႏႈတ္ေရး၊ စိတ္ေရး လံုုး၀ စင္ၾကယ္ျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ၾကင္နာသနားျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ ဤသိုု႕ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာ သစၥာျပဳျခင္းကိုု ငါဘုုရားႏုုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၄။ အာ၀ေဇၨတြာ ဓမၼဗလံ၊ သရိတြာ ပုဗၺေက ဇိေန။
သစၥ-ဗလ မ၀ႆ ာ ယ၊ သစၥ-ကိရိယ မကာသဟံ။
၄။ သစၥာတရား၏ စြမ္းပကားကိုု ဆင္ျခင္သံုုးသပ္ၿပီး ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕ကိုု ေအာင္းေမ့သတိရၿပီး သစၥာ၏ အစြမ္းကိုု အမွီျပဳ၍ သစၥာျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၅။ သႏိ ၱပကၡာ အ-ပတနာ၊ သႏိ ၱ ပါဒါ အ-၀ဥၥနာ။
မာတာ ပိတာစ နိကၡႏ ၱာ၊ ဇာတေ၀ဒ ပဋိကၠမ။
၅။ အိုု ေတာမီး ငါ့မွာ အေတာင္တိုု႕ရွိပါေသာ္လည္း မပ်ံသန္းႏိုုင္ေသးေပ၊ ငါတုုိ႕ ေျခတုုိ႕ ရွိပါေသာ္လည္း မသြားတတ္ေသးပါ။ ငါ၏ မိဘတိုု႕သည္လည္း (ငါ့ကိုု ထား၍) ထြက္သြားၾကေလၿပီ။ အို … ေတာမီး ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ပါေလာ့။
၆။ သဟ သေစၥ ကေတ မယွံ၊ မဟာ-ပဇၨလိေတာ သိခီ။
၀ေဇၨသိ ေသာဠသ ကရီသာနီ၊ ဥဒကံ ပတြာ ယထာ သိခီ။
သေစၥန ေမ သေမာ နတၳိ၊ ဧသာ ေမ သစၥပါရမီ။
၆။ ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ဤကဲ့သိုု႕ ငါဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္က သစၥာျပဳလုုိက္ေသာအခါ သစၥာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္။ ေရသိုု႕ေရာက္၍ဖယ္ၾကဥ္ရသကဲ့သိုု႕ ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ေလ၏။ အရွိန္အလ ွ်ံႀကီးမားလွေသာ ေတာမီးသည္ မင္းပယ္ (၁၆)ပယ္ခန္႕မ ွ် ကြင္းေလ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ငါ၏ သစၥာတရားႏွင့္တူေသာ တရားမည္သည္ မရွိေခ်။ ဤပါရမီကား ငါဘုုရား၏ သစၥာပါရမီပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေမာရသုတ္
၁။ ပူေရႏၲံ ေဘာဓိသမၻာေရ၊
နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံ၀ိဟိတာ ရကၡံ၊
မဟာသတၱံ ၀ေနစရာ။
၂။စိရႆံ ၀ါယမႏၲာပိ၊
ေန၀ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
ျဗဟၼမႏၲ ႏၲိ အကၡာတံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦးျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေတာ္မူခုုိက္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကုုိယ္ကိုု ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုုဆိုုးတုုိ႕သည္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းကိုု ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏုုိင္ၾကကုုန္၊ ဤေမာရပရိတ္ကိုု ျမတ္ေသာ မႏၱရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာၾကားခဲ့၏။ ယခုုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တိုု႕ စုုေပါင္းရြတ္ဆုုိၾကကုုန္စိုု႕။
၃။ ဥေဒတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ယရိႆ ၀ေဏၰာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ဒိ၀သံ၊
၃။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တစ္ခုုလံုုးကိုု ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္း ရွိ၏။ ယခုု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္းကိုု ရွိခုုိးပါ၏။ ရိုုေသပါ၏။ ယေန႕ တစ္ေန႕လံုုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ခံယူၿပီး ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၄။ေယ ျဗာဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱာယာ၊
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ စရတိ ဧ သနာ။
၄။ ျမတ္စြာဘုုရားတုုိ႕မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု အပျပဳကုုန္ၿပီးျဖစ္၏။ တရားအားလံုုးကိုု သိျမင္ေတာ္မူၾကၿပီးျဖစ္၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ကၽြႏုု္ပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕ကလည္း ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစသတည္း၊ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ ပုုဂိၢဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ကိေလသာမွကင္းလြတ္ကုုန္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုုလ္တရားအားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳဳၿပီးမွအစာရွာထြက္ေလ၏။
၅။ အေပတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆ ၀ဏ္ေဏာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ရတၱႎ။
၅။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏။ ျမတ္ေသာမင္းလည္း ျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တြင္လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။ ဤေနမင္းသည္ ယခုု၀င္ေလ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ေတာက္ပေသာအေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကိုု ဦးညႊတ္ရွိခိုုးပါ၏။ ယခုု တစ္ညဥ့္ပတ္လံုုး အရွင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူ၍ ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၆။ ေယ ျဗဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၱဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဘာဓိယာ။
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ၀ါသ မကပၸယိ။
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု ဖယ္ရွားၿပီး တရားအလံုုးစံုုကိုု သိေတာ္မူကုုန္ေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ဦးညႊတ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာပုုဂိၢဳလ္မ်ားလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖဲြ႕မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖုုိလ္တရားအားလည္းေကာင္း ကၽြႏ္ုုပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳ၍ ညဥ့္အခါတြင္ ေနေလ၏။
ေမာရသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။
နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံ၀ိဟိတာ ရကၡံ၊
မဟာသတၱံ ၀ေနစရာ။
၂။စိရႆံ ၀ါယမႏၲာပိ၊
ေန၀ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
ျဗဟၼမႏၲ ႏၲိ အကၡာတံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦးျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေတာ္မူခုုိက္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကုုိယ္ကိုု ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုုဆိုုးတုုိ႕သည္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းကိုု ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏုုိင္ၾကကုုန္၊ ဤေမာရပရိတ္ကိုု ျမတ္ေသာ မႏၱရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာၾကားခဲ့၏။ ယခုုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တိုု႕ စုုေပါင္းရြတ္ဆုုိၾကကုုန္စိုု႕။
၃။ ဥေဒတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ယရိႆ ၀ေဏၰာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ဒိ၀သံ၊
၃။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တစ္ခုုလံုုးကိုု ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္း ရွိ၏။ ယခုု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္းကိုု ရွိခုုိးပါ၏။ ရိုုေသပါ၏။ ယေန႕ တစ္ေန႕လံုုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ခံယူၿပီး ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၄။ေယ ျဗာဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱာယာ၊
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ စရတိ ဧ သနာ။
၄။ ျမတ္စြာဘုုရားတုုိ႕မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု အပျပဳကုုန္ၿပီးျဖစ္၏။ တရားအားလံုုးကိုု သိျမင္ေတာ္မူၾကၿပီးျဖစ္၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ကၽြႏုု္ပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕ကလည္း ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစသတည္း၊ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ ပုုဂိၢဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ကိေလသာမွကင္းလြတ္ကုုန္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုုလ္တရားအားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳဳၿပီးမွအစာရွာထြက္ေလ၏။
၅။ အေပတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆ ၀ဏ္ေဏာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆ ာမိ ဟရိႆ ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ရတၱႎ။
၅။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏။ ျမတ္ေသာမင္းလည္း ျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တြင္လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။ ဤေနမင္းသည္ ယခုု၀င္ေလ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ေတာက္ပေသာအေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကိုု ဦးညႊတ္ရွိခိုုးပါ၏။ ယခုု တစ္ညဥ့္ပတ္လံုုး အရွင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူ၍ ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။
၆။ ေယ ျဗဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၱဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဘာဓိယာ။
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ၀ါသ မကပၸယိ။
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု ဖယ္ရွားၿပီး တရားအလံုုးစံုုကိုု သိေတာ္မူကုုန္ေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ဦးညႊတ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာပုုဂိၢဳလ္မ်ားလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖဲြ႕မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖုုိလ္တရားအားလည္းေကာင္း ကၽြႏ္ုုပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳ၍ ညဥ့္အခါတြင္ ေနေလ၏။
ေမာရသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။
Monday 24 October 2016
ခႏၶသုုတ္
၁။ သဗၺာသီ၀ိသဇာတီနံ၊
ဒိဗၺမႏၲာဂဒံ ၀ိယ။
ယံ နာေသတိ ၀ိသံ ေဃာရံ
ေသသဥၥာပိ ပရိႆ ယံ။
၂။ အာဏာေကၡတၱမွိ သဗၺတၳ၊
သဗၺဒါ သဗၺပါဏိနံ။
သဗၺေသာပိ နိ၀ါေရတိ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂ ။ ဤခႏၼသုုတ္ပရိတ္ေတာ္သည္ နတ္ေဆး နတ္မႏၱရားႏွင့္ တူ၏။ ေၿမြေလးမ်ိဳးတုုိ႕၏ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္ကိုု ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ အာဏာေခတ္ဟုုေခၚေသာ စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းအတြင္းတြင္ သတၱ၀ါအမ်ားရွိၾက၏။ ေျမြႏွင့္ က်န္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ ေဘးရန္ကိုုလည္း တားျမစ္ႏုုိင္စြမ္းေပ၏။ ထိုု ပရိတ္ေတာ္ကိုု ယခုုအခါ ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေ၀းရြတ္ဆိုုၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ ၀ိ႐ူပေကၡဟိ ေမ ေမတၱံ။
ေမတၱံ ဧရာပေထဟိ ေမ။
ဆဗ်ာပုေတၱဟိ ေမ ေမတံ၊
ေမတၱံ ကဏွာေဂါတမေကဟိ စ။
၃။ ၀ိရူပကၡနဂါးမင္းႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဧရာပထနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဆဗ်ာပုုတၱနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ကဏွာနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ။
၄။ အပါဒေကဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဒြိပါဒေကဟိ ေမ။
စတုပၸေဒဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဗဟုပၸေဒဟိ ေမ။
၄။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ဤသတၱ၀ါအားလံုုးႏွင့္ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အတူတကြ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၅။ မာ မံ အပါဒေကာ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဒြိပါဒေကာ။
မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဗဟုပၸေဒါ။
၅။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္ငးဆဲေစသတည္း။ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်တုုိ႕သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။
၆။ သေဗၺ သတၱာ သေဗၺ ပါဏာ၊
သေဗၺ ဘူတာ စ ေကာ၀လာ။
သေဗၺ ဘျဒာနိ ပႆႏၲဳ၊
မာ ကဥၥိ ပါပ မာဂမာ။
၆။ အာရံုုငါးပါးကိုု ခံုုမင္တတ္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ရွဴရိဳက္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ကိုုယ္ကာယ အထင္အရွားျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ါတုုိင္း သတၱ၀ါတုုိင္းသည္ အေကာင္းအျမတ္တုုိ႕ကိုုသာ ျမင္ၾကပါေစ၊ အနည္းငယ္မ ွ်ေသာ မေကာင္းမႈသိုု႕ မေရာက္ၾကပါေစႏွင့္။
၇။ အပၸမာေဏာ ဗုေဒၶါ၊
အပၸမာေဏာ ဓေမၼာ။
အပၸမာေဏာ သံေဃာ
ပမာဏာ၀ႏၲာနိ သရီသပါနိ။
အဟိ ၀ိစၧိကာ သတပဒီ၊
ဥဏၰနာဘီ သရဗူ မူသိကာ။
၇။ (ကိေလသာသည္ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ အေၾကာင္းပမာဏျဖစ္၏) ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ တရားေတာ္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ သံဃာေတာ္သည္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ ကင္း၊ သန္း၊ ေျမြ၊ ကင္းပုုစြန္၊ ကင္းေျခမ်ား၊ ပင့္ကူ (ပင့္ကူနက္)၊ တက္တူ (အိမ္ေျမွာင္)၊ ၾကြက္စေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာ ရွိၾကကုုန္၏။
၈။ ကတာ ေမ ရကၡာ ကတံ ေမ ပရိတၱံ
ပဋိကၠမႏၲဳ ဘူတာနိ။
ေသာဟံ နေမာ ဘဂ၀ေတာ။
နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
၈။ ကၽြႏ္ုုပ္သည္ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ျပဳအပ္ၿပီးစ၊ အရံအတားကိုု ျပဳအပ္ၿပီး၊ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ဖဲေရွာင္ၾကကုုန္ေလာ့၊ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ဘုုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုုရားအား ရွိခိုုးပါ၏။ ၀ိပႆီ စေသာ ဘုုရားခုုႏွစ္ဆူတုုိ႕အားလည္း ဦးညႊတ္ ရွိခိုုးပါ၏။
ခႏၼသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။
ဒိဗၺမႏၲာဂဒံ ၀ိယ။
ယံ နာေသတိ ၀ိသံ ေဃာရံ
ေသသဥၥာပိ ပရိႆ ယံ။
၂။ အာဏာေကၡတၱမွိ သဗၺတၳ၊
သဗၺဒါ သဗၺပါဏိနံ။
သဗၺေသာပိ နိ၀ါေရတိ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂ ။ ဤခႏၼသုုတ္ပရိတ္ေတာ္သည္ နတ္ေဆး နတ္မႏၱရားႏွင့္ တူ၏။ ေၿမြေလးမ်ိဳးတုုိ႕၏ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္ကိုု ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ အာဏာေခတ္ဟုုေခၚေသာ စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းအတြင္းတြင္ သတၱ၀ါအမ်ားရွိၾက၏။ ေျမြႏွင့္ က်န္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ ေဘးရန္ကိုုလည္း တားျမစ္ႏုုိင္စြမ္းေပ၏။ ထိုု ပရိတ္ေတာ္ကိုု ယခုုအခါ ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေ၀းရြတ္ဆိုုၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ ၀ိ႐ူပေကၡဟိ ေမ ေမတၱံ။
ေမတၱံ ဧရာပေထဟိ ေမ။
ဆဗ်ာပုေတၱဟိ ေမ ေမတံ၊
ေမတၱံ ကဏွာေဂါတမေကဟိ စ။
၃။ ၀ိရူပကၡနဂါးမင္းႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဧရာပထနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဆဗ်ာပုုတၱနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ကဏွာနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ။
၄။ အပါဒေကဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဒြိပါဒေကဟိ ေမ။
စတုပၸေဒဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဗဟုပၸေဒဟိ ေမ။
၄။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ဤသတၱ၀ါအားလံုုးႏွင့္ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အတူတကြ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၅။ မာ မံ အပါဒေကာ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဒြိပါဒေကာ။
မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဗဟုပၸေဒါ။
၅။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္ငးဆဲေစသတည္း။ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်တုုိ႕သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။
၆။ သေဗၺ သတၱာ သေဗၺ ပါဏာ၊
သေဗၺ ဘူတာ စ ေကာ၀လာ။
သေဗၺ ဘျဒာနိ ပႆႏၲဳ၊
မာ ကဥၥိ ပါပ မာဂမာ။
၆။ အာရံုုငါးပါးကိုု ခံုုမင္တတ္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ရွဴရိဳက္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ကိုုယ္ကာယ အထင္အရွားျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ါတုုိင္း သတၱ၀ါတုုိင္းသည္ အေကာင္းအျမတ္တုုိ႕ကိုုသာ ျမင္ၾကပါေစ၊ အနည္းငယ္မ ွ်ေသာ မေကာင္းမႈသိုု႕ မေရာက္ၾကပါေစႏွင့္။
၇။ အပၸမာေဏာ ဗုေဒၶါ၊
အပၸမာေဏာ ဓေမၼာ။
အပၸမာေဏာ သံေဃာ
ပမာဏာ၀ႏၲာနိ သရီသပါနိ။
အဟိ ၀ိစၧိကာ သတပဒီ၊
ဥဏၰနာဘီ သရဗူ မူသိကာ။
၇။ (ကိေလသာသည္ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ အေၾကာင္းပမာဏျဖစ္၏) ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ တရားေတာ္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ သံဃာေတာ္သည္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ ကင္း၊ သန္း၊ ေျမြ၊ ကင္းပုုစြန္၊ ကင္းေျခမ်ား၊ ပင့္ကူ (ပင့္ကူနက္)၊ တက္တူ (အိမ္ေျမွာင္)၊ ၾကြက္စေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာ ရွိၾကကုုန္၏။
၈။ ကတာ ေမ ရကၡာ ကတံ ေမ ပရိတၱံ
ပဋိကၠမႏၲဳ ဘူတာနိ။
ေသာဟံ နေမာ ဘဂ၀ေတာ။
နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
၈။ ကၽြႏ္ုုပ္သည္ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ျပဳအပ္ၿပီးစ၊ အရံအတားကိုု ျပဳအပ္ၿပီး၊ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ဖဲေရွာင္ၾကကုုန္ေလာ့၊ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ဘုုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုုရားအား ရွိခိုုးပါ၏။ ၀ိပႆီ စေသာ ဘုုရားခုုႏွစ္ဆူတုုိ႕အားလည္း ဦးညႊတ္ ရွိခိုုးပါ၏။
ခႏၼသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။
Tuesday 4 October 2016
ေမတၱာသုုတ္
၁။ ယႆ ာႏု ဘာ၀ေတာ ယကၡာ၊ ေန၀ဒေႆ ႏိ ၱဘီသနံ။
ယဥႇိ ေစ၀ါႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတၱိႏၵိ၀ မတႏၵိေတာ။
ေမတၱသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ ဘီလူး သရဲစေသာ နာနာဘာ၀တုိ႔သည္ မေျခာက္လွန္႔နုိင္ၾကကုန္၊ ယင္းသုတ္ကို ေန႔ညမျပတ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာသူသည္
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ။
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း၊ အိပ္ေနစဥ္လည္း အိပ္မက္ဆိုးမ်ား မျမင္မက္ျခင္းစေသာ အက်ိဳးဂုဏ္မ်ားရွိေသာေၾကာင့္ – အို သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ ရြတ္ဆုိၾကပါစုိ႔…
၃။ ကရဏီယ မတၳကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သု၀ေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနိ
အက်ိဳးစီးပြားလိုလား၍ လိမၼာကြ်မ္းက်င္ေသာအမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္တို႔ကို အာရုံျပဳကာ ယခုကဲ့သို႔ေမတၱာပြားမႈကို ျပဳသင့္ပါေပ၏၊ ထုိသို႔ ေမတၱာပြားလိုသူသည္ တစိုက္မတ္မတ္စြမ္းနုိင္ေအာင္ ပြားမ်ားအပ္၏၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သင့္၏၊ အလြန္ ရိုးေျဖာင့္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ဆုံးမလြယ္သူ၊ သူတပါး၏စကားကို နာခံလြယ္သူျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သိမ္ေမြ႔ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းမာန္မာနလဲ မထားသင့္ေပ။
၄။ သႏၲဳႆ ေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုက၀ုတၱိ။
သႏၲိျႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ န ႏုဂိေဒၶါ။
စားေသာက္စရာ၊ ေနစရာအရာရာတုိ႔တြင္ ရွိသမွ်ျဖင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲလြယ္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္၀မ္းတခါးအတြက္ လြယ္လင့္တကူေပ့ါပါးစြာ အသက္ေမြးနုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ အပိုဗာဟိရ ကိစၥ နည္းပါးနုိင္သေလာက္ က်င့္သုံးသင့္၏၊ စိတ္သြားတုိင္းကိုယ္ပါေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သင့္၏၊ ထုိ႔ျပင္သာမက မ်က္စိ၊ နားစေသာ ဣေျႏၵငါးပါးကို ထိန္းသိမ္းသူ၊ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သူ၊ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ခ်င့္ခ်ိန္နုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္နင့္ဆက္စပ္ေသာ သူအားလုံးတုိ႔အေပၚ၌ တြယ္တာမေနသင့္ေပ။
၅။ န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ၀ိညဴ ပေရ ဥပ ၀ေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။
ေရွးေရွးေသာ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် အေသးအမႊားေလးကအစ ဘာတစ္ခုမွ် မျပဳလုပ္ပါေစကုန္လင့္၊ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ၍ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း၊ ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ၀ န၀ေသသာ။
ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟႏၲာ၊ မဇၥ်ိမာ ရႆကာ အဏုက ထူလာ။
ထြက္သက္၀င္သက္ အသက္ရႈေနၾကေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ်၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔တတ္ၾကေသာ ရဟႏၱာမျဖစ္ၾကေသးေသာ သတၱ၀ါမ်ား၊ မေၾကာက္မရြ႔ံ႕ တည္ၾကည္ၿငိမ္သက္ၾကေသာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ႀကီးမ်ား၊ ခႏၶာကိုယ္ရွည္လ်ားေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမားေသာ သတၱ၀ါ၊ မရွည္မတို၊ မႀကီး မေသး အလယ္အလတ္ျဖစ္ၾကေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ ဆူၿဖိဳးေသာသတၱ၀ါ၊ အားျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အဏုျမဴတမွ် ေသးငယ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါေတြအပါအ၀င္ အားလုံးတုိ႔သည္ ေဘးရန္မရွိ ခ်မ္းသာပကတိရွိၾကပါေစ …
၇။ ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ၀ အဒိ႒ာ၊ ေယ၀ ဒူေရ ၀သႏၲိ အ၀ိဒူေရ။
ဘူတာ၀ သမၻေ၀သီ၀၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။
မ်က္စိျဖင့္ ျမင္နုိင္ေသာျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ မျမင္နုိင္ေသာ၊ မျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ ကြ်နဳပ္ အေ၀းမွာ ရွိေနေသာ၊ အနီးနားမွာ ရွိေနေသာ၊ မနီးမေ၀းမွာ ရွိေနေသာသတၱ၀ါမ်ား၊ ေနာင္ဘ၀မျဖစ္ရေတာ့သည့္ ရဟႏၱာစေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၄င္း၊ ေနာင္ဘ၀ျဖစ္ၾကအုံးမည့္ ပုထုဇဥ္ ေသကၡစေသာ သတၱ၀ါအားလုံးတို႔သည္၄င္း ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း၊
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာည မညႆ ဒုကၡ မိေစၧယ်။
တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို၊ တိရိစၦာန္တေကာင္က တစ္ေကာင္ကို ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ်၊ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ၊ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္မေကာင္းႀကံျခင္း၊ မာန္မာနေထာင္လႊားကာ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳၾကပါေစလင့္။
ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ေစာ္ကားပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ေဒါသအာဃာတျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း သူတပါးဒုကၡေရာက္သည္ကို အလုိမရွိၾကပါေစကုန္လင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မနဳရေကၡ။
ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
တစ္ဦးတည္းေသာ သားရွိေသာ မိခင္သည္ မိမိသားအေပၚ ေဘးရန္မက်ေရာက္ေအာင္ အသက္ေပးကာ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ အက်ိဳးေက်းဇူးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ ေမတၱာစိတ္ကို သတၱ၀ါအားလုံးတို႔အေပၚတြင္ ျဖန္႔က်က္ေနနုိင္ၾကပါေစ..
၁၀။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ ံ၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေ၀ရ မသပတၱံ။
အထက္ဘ၀ဂ္ အရူပျဗဟၼာ့ဘုံတုိင္ေအာင္၊ ေအာက္အ၀ီစိအပါယ္ဘုံတုိင္ေအာင္၊ အလယ္အလတ္ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္၊ ရူပျဗဟၼာ့ဘုံ အပါအ၀င္ ေနရာမလပ္ အက်ိဳးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ၊ အတုိင္းအဆပမာဏ မေရတြက္နုိင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားနုိင္ၾကပါေစ၊ အပိုင္းအျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္းေျမာင္းျခင္းမရွိ၊ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္လဲ မရွိ၊ ျပင္ပရန္သူလဲ မရွိပဲ ေအးခ်မ္းစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ၀၊ သယာေနာ ယာ၀တာႆ ၀ီတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ မာဟု၊
ရပ္ေနစဥ္၊ လမ္းေလ်ာက္ေနစဥ္၊ ထုိင္ေနစဥ္၊ ခႏၶာကိုယ္လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ ဘယ္အခ်ိန္မွာမဆုိ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈကင္း ၾကည္လင္ရႊင္ျပစြာျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သတိကို ထားနုိင္ၾကပါေစ.. ထုိကဲ့သို႔ ေမတၱာစိတ္ ျဖန္႔က်က္ကာ ေနျခင္းကိုပင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျဗဟၼာႀကီးတို႔၏ ေနထုိင္ျခင္း ျဗဟၼ၀ိဟာရဟူ၍ ပညာရွိအေပါင္းတို႔ ဆုိၾကေပ၏။
၁၂။ ဒိ႒ိဥၥ အႏု ပဂၢမၼ၊ သီလ၀ါ ဒႆ ေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတု ဂ ဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
အၿမဲမျပတ္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းပြားမ်ားေလ့ ရွိသူသည္၊ အယူလြဲမွား ေဖာက္ျပန္ေသာဘ၀သို႔ မေရာက္နုိင္ေတာ့ပဲ ေလာကုတၱရာသီလမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္မ်ားကိုပင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳရတတ္သည္၊ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့ ၀တၱဳအာရုံ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ မက္ေမာတြယ္တာမႈမ်ား ကင္းကြာကာ ေနာင္တဖန္ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္း ဇာတိဒုကၡကိုပင္ မခံစားရေတာ့ေပ။
ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္အဓိပၸါယ္ ၿပီးပါၿပီ၊
ယဥႇိ ေစ၀ါႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတၱိႏၵိ၀ မတႏၵိေတာ။
ေမတၱသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ ဘီလူး သရဲစေသာ နာနာဘာ၀တုိ႔သည္ မေျခာက္လွန္႔နုိင္ၾကကုန္၊ ယင္းသုတ္ကို ေန႔ညမျပတ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာသူသည္
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ။
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း၊ အိပ္ေနစဥ္လည္း အိပ္မက္ဆိုးမ်ား မျမင္မက္ျခင္းစေသာ အက်ိဳးဂုဏ္မ်ားရွိေသာေၾကာင့္ – အို သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ ရြတ္ဆုိၾကပါစုိ႔…
၃။ ကရဏီယ မတၳကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သု၀ေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနိ
အက်ိဳးစီးပြားလိုလား၍ လိမၼာကြ်မ္းက်င္ေသာအမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္တို႔ကို အာရုံျပဳကာ ယခုကဲ့သို႔ေမတၱာပြားမႈကို ျပဳသင့္ပါေပ၏၊ ထုိသို႔ ေမတၱာပြားလိုသူသည္ တစိုက္မတ္မတ္စြမ္းနုိင္ေအာင္ ပြားမ်ားအပ္၏၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သင့္၏၊ အလြန္ ရိုးေျဖာင့္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ဆုံးမလြယ္သူ၊ သူတပါး၏စကားကို နာခံလြယ္သူျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သိမ္ေမြ႔ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းမာန္မာနလဲ မထားသင့္ေပ။
၄။ သႏၲဳႆ ေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုက၀ုတၱိ။
သႏၲိျႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ န ႏုဂိေဒၶါ။
စားေသာက္စရာ၊ ေနစရာအရာရာတုိ႔တြင္ ရွိသမွ်ျဖင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲလြယ္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္၀မ္းတခါးအတြက္ လြယ္လင့္တကူေပ့ါပါးစြာ အသက္ေမြးနုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ အပိုဗာဟိရ ကိစၥ နည္းပါးနုိင္သေလာက္ က်င့္သုံးသင့္၏၊ စိတ္သြားတုိင္းကိုယ္ပါေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သင့္၏၊ ထုိ႔ျပင္သာမက မ်က္စိ၊ နားစေသာ ဣေျႏၵငါးပါးကို ထိန္းသိမ္းသူ၊ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သူ၊ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ခ်င့္ခ်ိန္နုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္နင့္ဆက္စပ္ေသာ သူအားလုံးတုိ႔အေပၚ၌ တြယ္တာမေနသင့္ေပ။
၅။ န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ၀ိညဴ ပေရ ဥပ ၀ေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။
ေရွးေရွးေသာ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် အေသးအမႊားေလးကအစ ဘာတစ္ခုမွ် မျပဳလုပ္ပါေစကုန္လင့္၊ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ၍ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း၊ ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ၀ န၀ေသသာ။
ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟႏၲာ၊ မဇၥ်ိမာ ရႆကာ အဏုက ထူလာ။
ထြက္သက္၀င္သက္ အသက္ရႈေနၾကေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ်၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔တတ္ၾကေသာ ရဟႏၱာမျဖစ္ၾကေသးေသာ သတၱ၀ါမ်ား၊ မေၾကာက္မရြ႔ံ႕ တည္ၾကည္ၿငိမ္သက္ၾကေသာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ႀကီးမ်ား၊ ခႏၶာကိုယ္ရွည္လ်ားေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမားေသာ သတၱ၀ါ၊ မရွည္မတို၊ မႀကီး မေသး အလယ္အလတ္ျဖစ္ၾကေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ ဆူၿဖိဳးေသာသတၱ၀ါ၊ အားျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အဏုျမဴတမွ် ေသးငယ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါေတြအပါအ၀င္ အားလုံးတုိ႔သည္ ေဘးရန္မရွိ ခ်မ္းသာပကတိရွိၾကပါေစ …
၇။ ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ၀ အဒိ႒ာ၊ ေယ၀ ဒူေရ ၀သႏၲိ အ၀ိဒူေရ။
ဘူတာ၀ သမၻေ၀သီ၀၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။
မ်က္စိျဖင့္ ျမင္နုိင္ေသာျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ မျမင္နုိင္ေသာ၊ မျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ ကြ်နဳပ္ အေ၀းမွာ ရွိေနေသာ၊ အနီးနားမွာ ရွိေနေသာ၊ မနီးမေ၀းမွာ ရွိေနေသာသတၱ၀ါမ်ား၊ ေနာင္ဘ၀မျဖစ္ရေတာ့သည့္ ရဟႏၱာစေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၄င္း၊ ေနာင္ဘ၀ျဖစ္ၾကအုံးမည့္ ပုထုဇဥ္ ေသကၡစေသာ သတၱ၀ါအားလုံးတို႔သည္၄င္း ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း၊
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာည မညႆ ဒုကၡ မိေစၧယ်။
တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို၊ တိရိစၦာန္တေကာင္က တစ္ေကာင္ကို ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ်၊ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ၊ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္မေကာင္းႀကံျခင္း၊ မာန္မာနေထာင္လႊားကာ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳၾကပါေစလင့္။
ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ေစာ္ကားပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ေဒါသအာဃာတျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း သူတပါးဒုကၡေရာက္သည္ကို အလုိမရွိၾကပါေစကုန္လင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မနဳရေကၡ။
ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
တစ္ဦးတည္းေသာ သားရွိေသာ မိခင္သည္ မိမိသားအေပၚ ေဘးရန္မက်ေရာက္ေအာင္ အသက္ေပးကာ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ အက်ိဳးေက်းဇူးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ ေမတၱာစိတ္ကို သတၱ၀ါအားလုံးတို႔အေပၚတြင္ ျဖန္႔က်က္ေနနုိင္ၾကပါေစ..
၁၀။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ ံ၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေ၀ရ မသပတၱံ။
အထက္ဘ၀ဂ္ အရူပျဗဟၼာ့ဘုံတုိင္ေအာင္၊ ေအာက္အ၀ီစိအပါယ္ဘုံတုိင္ေအာင္၊ အလယ္အလတ္ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္၊ ရူပျဗဟၼာ့ဘုံ အပါအ၀င္ ေနရာမလပ္ အက်ိဳးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ၊ အတုိင္းအဆပမာဏ မေရတြက္နုိင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားနုိင္ၾကပါေစ၊ အပိုင္းအျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္းေျမာင္းျခင္းမရွိ၊ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္လဲ မရွိ၊ ျပင္ပရန္သူလဲ မရွိပဲ ေအးခ်မ္းစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ၀၊ သယာေနာ ယာ၀တာႆ ၀ီတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ မာဟု၊
ရပ္ေနစဥ္၊ လမ္းေလ်ာက္ေနစဥ္၊ ထုိင္ေနစဥ္၊ ခႏၶာကိုယ္လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ ဘယ္အခ်ိန္မွာမဆုိ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈကင္း ၾကည္လင္ရႊင္ျပစြာျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သတိကို ထားနုိင္ၾကပါေစ.. ထုိကဲ့သို႔ ေမတၱာစိတ္ ျဖန္႔က်က္ကာ ေနျခင္းကိုပင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျဗဟၼာႀကီးတို႔၏ ေနထုိင္ျခင္း ျဗဟၼ၀ိဟာရဟူ၍ ပညာရွိအေပါင္းတို႔ ဆုိၾကေပ၏။
၁၂။ ဒိ႒ိဥၥ အႏု ပဂၢမၼ၊ သီလ၀ါ ဒႆ ေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတု ဂ ဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
အၿမဲမျပတ္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းပြားမ်ားေလ့ ရွိသူသည္၊ အယူလြဲမွား ေဖာက္ျပန္ေသာဘ၀သို႔ မေရာက္နုိင္ေတာ့ပဲ ေလာကုတၱရာသီလမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္မ်ားကိုပင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳရတတ္သည္၊ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့ ၀တၱဳအာရုံ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ မက္ေမာတြယ္တာမႈမ်ား ကင္းကြာကာ ေနာင္တဖန္ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္း ဇာတိဒုကၡကိုပင္ မခံစားရေတာ့ေပ။
ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္အဓိပၸါယ္ ၿပီးပါၿပီ၊
Sunday 2 October 2016
ရတနသုုတ္
၁။ ပဏိဓာနေတာ ပ႒ာယ တထာဂတႆ ဒသ ပါရမိေယာ၊
ဒသ ဥပပါရမိေယာ၊ ဒသ ပရမတၱ ပါရမိေယာတိ၊ သမတႎ သ ပါရမိေယာ၊
ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ၊ ေလာကတၳ စရိယံ ဉာတတၳ စရိယံ၊
ဗုဒၶတၳ စရိယႏၲိ တိေႆ ာ စရိယာေယာ၊ ပစၧိမဘေ၀ ဂဗၻေ၀ါကၠႏၲႎ၊
ဇာတႎ အဘိ နိကၡမနံ၊ ပဓာနစရိယံ ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရ၀ိဇယံ၊
သဗၺညဳတညာဏပၸဋိေ၀ဓံ၊ ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနံ၊
န၀ ေလာကုတၱရဓေမၼတိ၊ သဗၺပိေမ ဗုဒၶဂုေဏ၊
အာ၀ေဇၨတြာ
ေ၀သာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲ ေရသု၊
တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံ ကေရာေႏၲာ၊
အာယသၼာ အာနႏၵတၳေရာ ၀ိယ၊
ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ
၁) ဒီပကၤရာ ထြက္ခ်ာေသဌ္နင္း တရားမင္း၏ ေျခရင္းေတာ္တြင္ ဘုုရားဆုုကိုု ေတာင္းသည့္ကာလမွ အစျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုုရား ျဖည့္ဆည္းပူးခဲ့ေသာ ပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ဥပပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ပရမတၳပါရမီ (၁၀)အားျဖင့္ အမ ွ် (၃၀)ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ စြန္႕ျခင္းၾကီး ငါးပါးတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ ေလာက၏ အက်ိဳးစီးပြားအလုုိ႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုုိ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားအလိုု႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ဘုုရားျဖစ္ျခင္း အက်ိဳးငွာ က်င့္ျခင္းဟုူေသာ စရိယသံုုးပါးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း ေနာက္ဆံုုးဘ၀တြင္ အမိ၀မ္းတြင္းတြင္ ပဋိသေႏၼယူေတာ္မူျခင္း၊ ေမြးဖြားျခင္း၊ ျမတ္ေသာ ေတာထြက္ျခင္း၊ ျပင္းစြာေသာ လံုု႕လျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းအက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္တြင္ မာန္ငါးပါးကိုု ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုု ထုုိးထြင္း သိျမင္ရရွိျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ျမတ္ကုုိ ေဟာၾကားျခင္း၊ ကိုုးပါးေသာ ေလာကုုတၱရာတရားတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုုဏ္ေတာ္အားလံုုးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ ေ၀သာလီျပည္၏ ၿမိဳ႕တံတုုိင္း သံုုးထပ္တုုိ႕၏ အၾကားတုုိ႕တြင္ ညဥ့္သံုုးယံ ကာလပတ္လံုုး ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ အရံအတားျပဳခဲ့ေသာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္ကဲ့သုုိ႕ (သတၱ၀ါ)တုုိ႕အေပၚ သနားဂရုုဏာ စိတ္ထားလ်က္ (ရတနသုုတ္ပရိတ္ေတာ္)ကိုု ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။
၂။ ေကာဍီ သတဟေႆ သု စကၠ၀ါေဠသု ေဒ၀တာ။
ယႆ ာဏံ ပဋဂၢဏွႏၲိ၊ ယဥၥ ေ၀သာလိယာ ပုေရ။
၃။ ေရာဂါ မႏုႆ ဒု ဗၻိကၡ သမၻဴတံ တိ၀ိဓံ ဘယံ။
ခိပၸ မႏၲရ ဓာေပသိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ၊
၂-၃) ရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္၏ အာဏာစက္ကိုု စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းတြင္ ရွိၾကကုုန္ေသာ နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ခံယူၾကကုုန္၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ေ၀သာလီျပည္တြင္ က်ေရာက္ေသာ အနာေရာဂါေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ အစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း ေဘးဟူေသာ ေဘးအႏၱရာယ္ႀကီး သံုုးမ်ိဳးကိုု လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ေစႏုုိင္ခဲ့၏။ ယခုုအခါတြင္ ဤရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။
၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ ၀ အႏၲလိေကၡ။
သေဗၺ၀ ဘူတာ သုမနာ ဘ၀ႏၲဳ ၊ အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။
၄) ေျမတြင္ တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစုုိး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာနတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာစေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤပရိတ္ရြတ္ရာ ေနရာအရပ္တြင္ အညီအညြတ္ ေရာက္ရွိလာၾကကုုန္ၿပီး နတ္ပရိသတ္အားလံုုး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကပါကုုန္။ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကိုုလည္း ရိုုေသေလးျမတ္စြာ နာယူၾကပါကုုန္။
၅။ တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမတ သေဗၺ၊ ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ၊
ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊ တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။
၅) အိုု နတ္အေပါင္းတုုိ႕ ဤေနရာတြင္ အညီအညြတ္ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိၾကေသာ အသင္နတ္အမ်ား နားဆင္ၾကပါကုုန္။ လူတုုိ႕သည္ ေန႕ည မဟူ ၾကည္ျဖဴေလးျမတ္စြာ အသင္နတ္တုုိ႕အား ပူေဇာ္ပသမႈ ျပဳၾကပါသည္။ သိုု႕ျဖစ္ပါ၍ သင္တုုိ႕သည္ လူတုုိ႕အား ခ်စ္ခင္ၾကပါကုုန္။ မေမ့မေလ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုုန္။
၆။ ယံကိဥၥိ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊ သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
နေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊ ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၆) လူ႕ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နဂါးျပည္ ဂဠဳန္ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နတ္ျပည္တြင္ျဖစ္ေစ၊ အျမင့္အျမတ္ သတ္မွတ္သံုုးေဆာင္ၾကေသာ ဥစၥာရတနာတုုိ႕သည္ ရွိၾကကုုန္၏။ ထိုုရတနာတုုိ႕အနက္ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာႏွင့္တူေသာ ရတနာဟူ၍ မရွိေခ်။ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ အရဟံစေသာ ဂုုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တုုိ႕ႏွင့္ ျပည့္စံုုေသာ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၇။ ခယံ ၀ိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊ ယဒဇ ၥ်ဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၳိ ကိဥၥိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏိတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၇) သာကီ၀င္မင္းတုုိ႕၏ အထြတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ တည္ၾကည္လွေသာ သမာဓိစိတ္ ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကိေလသာတုုိ႕၏ ကုုန္ရာ ကင္းရာ မေသရာျဖစ္ေသာ အျမတ္နိဗၺာန္ကိုု သိရွိေတာ္ မူေလ၏။ (ေလာကတြင္) ထုုိနိဗၺာန္ဓါတ္ျမတ္ႏွင့္ ႏိႈင္းတုုစရာ ရတနာတစ္ခုုမွ မရွိပါေခ်။ နိဗၺာန္သည္ ကိေလသာ ကုုန္စင္ျခင္း စသည့္ ဂုုဏ္ေၾကာင့္ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပ၏။
ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သူေတာ္တကာ သတၱ၀ါမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိ၀ဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ မာနႏၲရိက ညမာဟဳ၊
သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ၀ဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၈) ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္သိေသာ အပိုုင္းအျခားကိုု မလြန္ဘဲ သိတတ္ေသာ စင္လည္း စင္ၾကယ္လွေသာ အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္သည့္ သမာဓိကိုု ျမတ္စြာဘုုရား ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏။ မဂ္၏ အျခားမဲ့တြင္ အက်ိဳးေပးတတ္၏ ဟူ၍လည္း ေဟာေတာ္မူ၏။
ထိုု အရဟတၱမဂ္ သမာဓိႏွင့္တူေသာ မည္သည့္ သမာဓိမ်ိဳးမွမရွိေခ်။ ထုုိသမာဓိသည္ စင္စစ္ျမတ္လွ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား ပြားစီးတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၉။ ေယ ပုဂၢလာ အ႒ သတံ ပသတၳာ၊ စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။
ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာ၀ကာ၊ ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၉) အရိယာပုုဂၢိဳလ္ (၈)ေယာက္တုုိ႕ကိုု ဘုုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ ခ်ီးမြမ္းၾကကုုန္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ပုုဂၢိဳလ္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုုရားခ်ီးမြမ္းထုုိက္ေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကကုုန္၏။ ပုုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ (၈)ေယာက္ (၄)စံုု ျဖစ္ၾကကုုန္၏။
ျမတ္စြာဘုုရား၏ တပည့္ သာ၀က ျဖစ္ၾကကုုန္ေသာ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ ရွစ္ေယာက္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကိုု ခံယူထုုိက္ၾကကုုန္၏။ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ျမတ္ (၈)ဦးတုုိ႕အား ေပးလွဴေသာ အလဴွ၀တၳဳတုုိ႕သည္ အက်ိဳးမ်ားစြာ ရွိၾကကုုန္၏။ ဘုုရားရွင္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူေသာ ထိုုအရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။
၁၀။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠႇန၊ နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။
ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ၀ိဂယွ၊ လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၥမာနာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၀) ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္တုုိ႕သည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္တြင္ ခုုိင္ၿမဲျပင္းတန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ အားထုုတ္ၾက၍ ၀ဋ္ဒုုကၡမွလြတ္ေျမာက္ၾကရေလသည္။ နိဗၺာန္ကိုု အာရံုုျပဳေသာအားျဖင့္ ျဖစ္၍ ကိေလသာတုုိ႕မွကင္းကုုန္လ်က္ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာကိုု ခံစားၾကရကုုန္၏။
အရဟတၱဖုုိလ္သိုု႕ေရာက္ၾကရကုုန္၏။ ရဟႏၱာ အရိယာသံဃာေတာ္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လညး္ ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား တုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထ၀ိႆိေ တာ သိယာ၊
စတုဗၻိ ၀ါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။
တထူပမံ သပၸဳရိသံ ၀ဒါမိ၊ ေယာ အရိယသစၥာနိ အေ၀စၥ ပႆ တိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၁) ေျမတြင္ ျမဳပ္ထားေသာ ေက်ာက္စာတုုိင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလျပင္းမုုန္တုုိင္းတုုိက္ခတ္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ တုုန္လႈပ္ျခင္း မရွိေခ်။ အရိယာသစၥာေလးပါးကိုု ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ သက္၀င္၍ သိျမင္ၿပီးေသာ ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ကိုု ထိုုေက်ာက္စာတုုိင္ႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ တုုန္လႈပ္ျခင္းကင္းေသာ ေသာတာပန္ အရိယာ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ၀ိဘာ၀ယႏၲိ၊
ဂမၻီရ ပေညန သုေဒသိတာနိ။
ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊
န ေတ ဘ၀ အ႒မ မာဒိယႏၲိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၂) နက္နဲေသာ ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေကာင္းစြာေဟာၾကားေတာ္မူထားေသာ အရိယာသစၥာတုုိ႕ကိုု သိျမင္ၿပီးျဖစ္၍ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္ (ခုုႏွစ္ဘ၀က်န္ ေသာတာပန္) တုုိ႕သည္ တရားကိုု ပြားမ်ား အားထုုတ္ရန္ လြန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ေနပါျငားေသာ္လည္း ရွစ္ဘ၀ေျမာက္အထိ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ (ခုုႏွစ္ဘ၀မွာပင္ သတိျပန္ရ တရားအားထုုတ္ ရဟႏၱာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေလသည္) ဤသိုု႕လ ွ်င္ ရွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ဘ၀ကိုု ယူျခင္းမရွိေသာ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အစီးအပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
၁၃။ သဟာ၀ႆ ဒႆန သမၸဒါယ၊
တယႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘ၀ႏၲိ။
သကၠာယ ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၧိတဥၥ၊
သီလဗၺတံ ၀ါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။
၁၃) အတၱဟူေသာ မိမိကိုုယ္ရွိ၏ဟူ၍ ခံယူျခင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ႒ာနတုုိ႕တြင္ ယံုုမွားျခင္း ႏြားလိုု၊ ေခြးလိုု က်င့္ၾကံျခင္းျဖင့္ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ႏုုိင္၏ဟုု အထင္မွားျခင္း၊ ဤအမွားသံုုးရပ္ကိုု ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္လ်င္ျဖစ္ျခင္း ပယ္စြန္႕ၿပီး ျဖစ္ေလ၏။ မည္သည့္မွားေသာ အယူကိုု မဆိုု ပယ္စြန္႕ေလ၏။
၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ၀ိပၸမုေတၱာ၊
ဆစၥာဘိ ဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတုံ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၄) ထိုုေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ျမတ္သည္ အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေလ၏။ လြန္ကဲေသာ အေၾကာင္းေျခာက္ရပ္တုုိ႕ကိုုလည္း မျပဳထုုိက္ေတာ့ေပ။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ အယူမွား အယံုုမွား တရားသံုုးပါးကိုု ပယ္ႏုုိင္ေသာ ေသာတာပန္ အရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္လာပါေစသတည္း။
၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼကေရာတိ ပါပကံ၊
ကာေယန ၀ါစာ ဥဒ ေစတသာ ၀ါ။
အဘဗၺေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊
အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ၀ုတၱာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သစၥာန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၅) ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ကိုုယ္ျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ထဲက ျဖစ္ေစ မေကာင္းမႈ တစ္ခုုခုုကိုု အကယ္၍ ျပဳမိျငားအံ့ သူသည္ ထုုိ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ဖုုိ႕ရာ မက်ိဳးစားေတာ့ေခ်။ ေသာတာပန္ဟူသည္ နိဗၺာန္ကိုု မဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ ျမင္ၿပီးသူျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကိုု သိုု၀ွက္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏ ။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျပဳမိေသာ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ျခင္း မရွိေသာ ေသာတာပန္ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤမွန္ကုုန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ခ်မ္းသာသုုခ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၁၆။ ၀နပၸဂုေမၺ ယထ ဖုႆိ တေဂၢ၊
ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎ ဂိေမွ။
တထူပမံ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ၊
နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာရ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၆) ေႏြဥတုု ေလးလတြင္ အဦးအစျဖစ္ေသာ (တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္မွ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္အထိ) ေႏြလအတြင္းတြင္ အပင္တုုိင္း အပင္တုုိင္း ပင္လံုုးကၽြတ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ ေတာအုုပ္သည္ အသေရ ရွိလွဘိသကဲ့သိုု႕ ထိုု ေတာအုုပ္နည္းတူ အသေရ ရွိလွေသာ နိဗၺာန္သိုု႕လည္း ေရာက္ေစတတ္ေသာ ပရိယတၳိတရားေတာ္ကိုု ျမတ္ေသာ ေလာကုုတၱရာအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ေလသည္။ ယင္းသိုု႕ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဒသနာေတာ္ရွင္ ဘုုရားရတနာေတာ္သည္လည္း မြန္ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၁၇။၀ေရာ ၀ရညဴ ၀ရေဒါ ၀ရာဟေရာ။
အႏုတၱေရာ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၇) မိမိကိုုယ္တုုိင္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူ၍ျမတ္ေသာ တရားကိုုလည္း သိျမင္ေတာ္မူေသာ ေလာကုုတၱရာ တရားျမတ္ကိုုလည္း သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေပးေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုုလည္း ေဆာင္ၾကဥ္းေတာ္ မူတတ္ေသာ မိမိထက္ သာလြန္သူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကိုုပင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ အိေျႏၵ အႏုုအရင့္ကိုု သိရွိ နားလည္လ်က္ တရားျမတ္ကိုု ေဟာၾကားတတ္ေသာ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိင္း ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ န၀ နတၳိ သမၻ၀ံ၊
၀ိရတၱစိတၱာ ယတိေက ဘ၀သၼႎ။
ေတ ခီဏဗီဇာ အ၀ိ႐ုဠႇိ စႏၵာ၊
နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၈)ရဟႏၱာအရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ တမလြန္ ဘ၀ကိုု လွမ္း၍ တပ္မက္ျခင္းစိတ္ မရွိကုုန္။ ရဟႏၱာတိုု႕အား ေရွ႕ေရွ႕ေသာ ဘ၀မ်ားစြာက ျပဳလုုပ္အားထုုတ္ခဲ့ဖူးသည့္ ကံေဟာင္း ကံၾကြင္းဟူသမ ွ် ကံေလၿပီ။ ဘ၀သစ္တြင္ ျဖစ္စရာကလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ပညာဥာဏ္လည္း ရင့္သန္ႀကီးမားၾကကုုန္၏။ ထုုိရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ (ေသေသာအခါ) ဤဆီမီးသည္ ၿငိမ္းေလသကဲ့သိုု႕ ၿငိမ္းေတာ္ မူၾကကုုန္၏ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘ၀သစ္ျဖစ္ျပန္ျခင္း မရွိေသာ ရဟႏၱာ သံဃာေတာ္ျမတ္ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။
ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္ၾကပါေစသတည္း။
၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂထာနိ၊
ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ။
ဗုဒၶံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၉ ) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား နည္းတူ ပြင့္ေတာ္မူလာေသာ နတ္လူအေပါင္းတုုိ႕က ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ရွစ္ခုုိးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၂၀။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ။
ဓမ္မံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၂၀) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား ေဟာၾကားသည့္နည္းတူ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ လူအေပါင္း နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရွစ္ခိုုး ဦးညြတ္ၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းလည္း ခ်မ္းသာသုုခ ရွိၾကပါေစသတည္း။
၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ၊
သံဃံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၂၁) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ားေခတ္မွာကဲ့သိုု႕ ေကာင္းစြာေပၚေပါက္လာေသာ နတ္လူတုုိ႕က ပူေဇာ္ထိုုက္ေသာ သံဃာေတာ္ျမတ္ရတနာကိုုလည္း ဦးညြတ္ရွိခိုုးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
ဒသ ဥပပါရမိေယာ၊ ဒသ ပရမတၱ ပါရမိေယာတိ၊ သမတႎ သ ပါရမိေယာ၊
ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ၊ ေလာကတၳ စရိယံ ဉာတတၳ စရိယံ၊
ဗုဒၶတၳ စရိယႏၲိ တိေႆ ာ စရိယာေယာ၊ ပစၧိမဘေ၀ ဂဗၻေ၀ါကၠႏၲႎ၊
ဇာတႎ အဘိ နိကၡမနံ၊ ပဓာနစရိယံ ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရ၀ိဇယံ၊
သဗၺညဳတညာဏပၸဋိေ၀ဓံ၊ ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနံ၊
န၀ ေလာကုတၱရဓေမၼတိ၊ သဗၺပိေမ ဗုဒၶဂုေဏ၊
အာ၀ေဇၨတြာ
ေ၀သာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲ ေရသု၊
တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံ ကေရာေႏၲာ၊
အာယသၼာ အာနႏၵတၳေရာ ၀ိယ၊
ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ
၁) ဒီပကၤရာ ထြက္ခ်ာေသဌ္နင္း တရားမင္း၏ ေျခရင္းေတာ္တြင္ ဘုုရားဆုုကိုု ေတာင္းသည့္ကာလမွ အစျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုုရား ျဖည့္ဆည္းပူးခဲ့ေသာ ပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ဥပပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ပရမတၳပါရမီ (၁၀)အားျဖင့္ အမ ွ် (၃၀)ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ စြန္႕ျခင္းၾကီး ငါးပါးတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ ေလာက၏ အက်ိဳးစီးပြားအလုုိ႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုုိ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားအလိုု႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ဘုုရားျဖစ္ျခင္း အက်ိဳးငွာ က်င့္ျခင္းဟုူေသာ စရိယသံုုးပါးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း ေနာက္ဆံုုးဘ၀တြင္ အမိ၀မ္းတြင္းတြင္ ပဋိသေႏၼယူေတာ္မူျခင္း၊ ေမြးဖြားျခင္း၊ ျမတ္ေသာ ေတာထြက္ျခင္း၊ ျပင္းစြာေသာ လံုု႕လျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းအက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္တြင္ မာန္ငါးပါးကိုု ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုု ထုုိးထြင္း သိျမင္ရရွိျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ျမတ္ကုုိ ေဟာၾကားျခင္း၊ ကိုုးပါးေသာ ေလာကုုတၱရာတရားတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုုဏ္ေတာ္အားလံုုးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ ေ၀သာလီျပည္၏ ၿမိဳ႕တံတုုိင္း သံုုးထပ္တုုိ႕၏ အၾကားတုုိ႕တြင္ ညဥ့္သံုုးယံ ကာလပတ္လံုုး ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ အရံအတားျပဳခဲ့ေသာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္ကဲ့သုုိ႕ (သတၱ၀ါ)တုုိ႕အေပၚ သနားဂရုုဏာ စိတ္ထားလ်က္ (ရတနသုုတ္ပရိတ္ေတာ္)ကိုု ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။
၂။ ေကာဍီ သတဟေႆ သု စကၠ၀ါေဠသု ေဒ၀တာ။
ယႆ ာဏံ ပဋဂၢဏွႏၲိ၊ ယဥၥ ေ၀သာလိယာ ပုေရ။
၃။ ေရာဂါ မႏုႆ ဒု ဗၻိကၡ သမၻဴတံ တိ၀ိဓံ ဘယံ။
ခိပၸ မႏၲရ ဓာေပသိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ၊
၂-၃) ရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္၏ အာဏာစက္ကိုု စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းတြင္ ရွိၾကကုုန္ေသာ နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ခံယူၾကကုုန္၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ေ၀သာလီျပည္တြင္ က်ေရာက္ေသာ အနာေရာဂါေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ အစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း ေဘးဟူေသာ ေဘးအႏၱရာယ္ႀကီး သံုုးမ်ိဳးကိုု လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ေစႏုုိင္ခဲ့၏။ ယခုုအခါတြင္ ဤရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။
၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ ၀ အႏၲလိေကၡ။
သေဗၺ၀ ဘူတာ သုမနာ ဘ၀ႏၲဳ ၊ အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။
၄) ေျမတြင္ တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစုုိး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာနတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာစေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤပရိတ္ရြတ္ရာ ေနရာအရပ္တြင္ အညီအညြတ္ ေရာက္ရွိလာၾကကုုန္ၿပီး နတ္ပရိသတ္အားလံုုး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကပါကုုန္။ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကိုုလည္း ရိုုေသေလးျမတ္စြာ နာယူၾကပါကုုန္။
၅။ တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမတ သေဗၺ၊ ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ၊
ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊ တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။
၅) အိုု နတ္အေပါင္းတုုိ႕ ဤေနရာတြင္ အညီအညြတ္ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိၾကေသာ အသင္နတ္အမ်ား နားဆင္ၾကပါကုုန္။ လူတုုိ႕သည္ ေန႕ည မဟူ ၾကည္ျဖဴေလးျမတ္စြာ အသင္နတ္တုုိ႕အား ပူေဇာ္ပသမႈ ျပဳၾကပါသည္။ သိုု႕ျဖစ္ပါ၍ သင္တုုိ႕သည္ လူတုုိ႕အား ခ်စ္ခင္ၾကပါကုုန္။ မေမ့မေလ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုုန္။
၆။ ယံကိဥၥိ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊ သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
နေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊ ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၆) လူ႕ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နဂါးျပည္ ဂဠဳန္ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နတ္ျပည္တြင္ျဖစ္ေစ၊ အျမင့္အျမတ္ သတ္မွတ္သံုုးေဆာင္ၾကေသာ ဥစၥာရတနာတုုိ႕သည္ ရွိၾကကုုန္၏။ ထိုုရတနာတုုိ႕အနက္ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာႏွင့္တူေသာ ရတနာဟူ၍ မရွိေခ်။ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ အရဟံစေသာ ဂုုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တုုိ႕ႏွင့္ ျပည့္စံုုေသာ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၇။ ခယံ ၀ိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊ ယဒဇ ၥ်ဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၳိ ကိဥၥိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏိတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၇) သာကီ၀င္မင္းတုုိ႕၏ အထြတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ တည္ၾကည္လွေသာ သမာဓိစိတ္ ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကိေလသာတုုိ႕၏ ကုုန္ရာ ကင္းရာ မေသရာျဖစ္ေသာ အျမတ္နိဗၺာန္ကိုု သိရွိေတာ္ မူေလ၏။ (ေလာကတြင္) ထုုိနိဗၺာန္ဓါတ္ျမတ္ႏွင့္ ႏိႈင္းတုုစရာ ရတနာတစ္ခုုမွ မရွိပါေခ်။ နိဗၺာန္သည္ ကိေလသာ ကုုန္စင္ျခင္း စသည့္ ဂုုဏ္ေၾကာင့္ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပ၏။
ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သူေတာ္တကာ သတၱ၀ါမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိ၀ဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ မာနႏၲရိက ညမာဟဳ၊
သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ၀ဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၈) ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္သိေသာ အပိုုင္းအျခားကိုု မလြန္ဘဲ သိတတ္ေသာ စင္လည္း စင္ၾကယ္လွေသာ အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္သည့္ သမာဓိကိုု ျမတ္စြာဘုုရား ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏။ မဂ္၏ အျခားမဲ့တြင္ အက်ိဳးေပးတတ္၏ ဟူ၍လည္း ေဟာေတာ္မူ၏။
ထိုု အရဟတၱမဂ္ သမာဓိႏွင့္တူေသာ မည္သည့္ သမာဓိမ်ိဳးမွမရွိေခ်။ ထုုိသမာဓိသည္ စင္စစ္ျမတ္လွ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား ပြားစီးတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၉။ ေယ ပုဂၢလာ အ႒ သတံ ပသတၳာ၊ စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။
ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာ၀ကာ၊ ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၉) အရိယာပုုဂၢိဳလ္ (၈)ေယာက္တုုိ႕ကိုု ဘုုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ ခ်ီးမြမ္းၾကကုုန္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ပုုဂၢိဳလ္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုုရားခ်ီးမြမ္းထုုိက္ေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကကုုန္၏။ ပုုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ (၈)ေယာက္ (၄)စံုု ျဖစ္ၾကကုုန္၏။
ျမတ္စြာဘုုရား၏ တပည့္ သာ၀က ျဖစ္ၾကကုုန္ေသာ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ ရွစ္ေယာက္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကိုု ခံယူထုုိက္ၾကကုုန္၏။ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ျမတ္ (၈)ဦးတုုိ႕အား ေပးလွဴေသာ အလဴွ၀တၳဳတုုိ႕သည္ အက်ိဳးမ်ားစြာ ရွိၾကကုုန္၏။ ဘုုရားရွင္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူေသာ ထိုုအရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။
၁၀။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠႇန၊ နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။
ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ၀ိဂယွ၊ လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၥမာနာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၀) ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္တုုိ႕သည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္တြင္ ခုုိင္ၿမဲျပင္းတန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ အားထုုတ္ၾက၍ ၀ဋ္ဒုုကၡမွလြတ္ေျမာက္ၾကရေလသည္။ နိဗၺာန္ကိုု အာရံုုျပဳေသာအားျဖင့္ ျဖစ္၍ ကိေလသာတုုိ႕မွကင္းကုုန္လ်က္ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာကိုု ခံစားၾကရကုုန္၏။
အရဟတၱဖုုိလ္သိုု႕ေရာက္ၾကရကုုန္၏။ ရဟႏၱာ အရိယာသံဃာေတာ္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လညး္ ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား တုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထ၀ိႆိေ တာ သိယာ၊
စတုဗၻိ ၀ါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။
တထူပမံ သပၸဳရိသံ ၀ဒါမိ၊ ေယာ အရိယသစၥာနိ အေ၀စၥ ပႆ တိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၁) ေျမတြင္ ျမဳပ္ထားေသာ ေက်ာက္စာတုုိင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလျပင္းမုုန္တုုိင္းတုုိက္ခတ္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ တုုန္လႈပ္ျခင္း မရွိေခ်။ အရိယာသစၥာေလးပါးကိုု ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ သက္၀င္၍ သိျမင္ၿပီးေသာ ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ကိုု ထိုုေက်ာက္စာတုုိင္ႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ တုုန္လႈပ္ျခင္းကင္းေသာ ေသာတာပန္ အရိယာ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ၀ိဘာ၀ယႏၲိ၊
ဂမၻီရ ပေညန သုေဒသိတာနိ။
ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊
န ေတ ဘ၀ အ႒မ မာဒိယႏၲိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၂) နက္နဲေသာ ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေကာင္းစြာေဟာၾကားေတာ္မူထားေသာ အရိယာသစၥာတုုိ႕ကိုု သိျမင္ၿပီးျဖစ္၍ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္ (ခုုႏွစ္ဘ၀က်န္ ေသာတာပန္) တုုိ႕သည္ တရားကိုု ပြားမ်ား အားထုုတ္ရန္ လြန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ေနပါျငားေသာ္လည္း ရွစ္ဘ၀ေျမာက္အထိ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ (ခုုႏွစ္ဘ၀မွာပင္ သတိျပန္ရ တရားအားထုုတ္ ရဟႏၱာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေလသည္) ဤသိုု႕လ ွ်င္ ရွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ဘ၀ကိုု ယူျခင္းမရွိေသာ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အစီးအပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
၁၃။ သဟာ၀ႆ ဒႆန သမၸဒါယ၊
တယႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘ၀ႏၲိ။
သကၠာယ ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၧိတဥၥ၊
သီလဗၺတံ ၀ါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။
၁၃) အတၱဟူေသာ မိမိကိုုယ္ရွိ၏ဟူ၍ ခံယူျခင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ႒ာနတုုိ႕တြင္ ယံုုမွားျခင္း ႏြားလိုု၊ ေခြးလိုု က်င့္ၾကံျခင္းျဖင့္ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ႏုုိင္၏ဟုု အထင္မွားျခင္း၊ ဤအမွားသံုုးရပ္ကိုု ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္လ်င္ျဖစ္ျခင္း ပယ္စြန္႕ၿပီး ျဖစ္ေလ၏။ မည္သည့္မွားေသာ အယူကိုု မဆိုု ပယ္စြန္႕ေလ၏။
၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ၀ိပၸမုေတၱာ၊
ဆစၥာဘိ ဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတုံ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၄) ထိုုေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ျမတ္သည္ အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေလ၏။ လြန္ကဲေသာ အေၾကာင္းေျခာက္ရပ္တုုိ႕ကိုုလည္း မျပဳထုုိက္ေတာ့ေပ။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ အယူမွား အယံုုမွား တရားသံုုးပါးကိုု ပယ္ႏုုိင္ေသာ ေသာတာပန္ အရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္လာပါေစသတည္း။
၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼကေရာတိ ပါပကံ၊
ကာေယန ၀ါစာ ဥဒ ေစတသာ ၀ါ။
အဘဗၺေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊
အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ၀ုတၱာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သစၥာန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၅) ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ကိုုယ္ျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ထဲက ျဖစ္ေစ မေကာင္းမႈ တစ္ခုုခုုကိုု အကယ္၍ ျပဳမိျငားအံ့ သူသည္ ထုုိ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ဖုုိ႕ရာ မက်ိဳးစားေတာ့ေခ်။ ေသာတာပန္ဟူသည္ နိဗၺာန္ကိုု မဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ ျမင္ၿပီးသူျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကိုု သိုု၀ွက္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏ ။
ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျပဳမိေသာ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ျခင္း မရွိေသာ ေသာတာပန္ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤမွန္ကုုန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ခ်မ္းသာသုုခ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၁၆။ ၀နပၸဂုေမၺ ယထ ဖုႆိ တေဂၢ၊
ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎ ဂိေမွ။
တထူပမံ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ၊
နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာရ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၆) ေႏြဥတုု ေလးလတြင္ အဦးအစျဖစ္ေသာ (တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္မွ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္အထိ) ေႏြလအတြင္းတြင္ အပင္တုုိင္း အပင္တုုိင္း ပင္လံုုးကၽြတ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ ေတာအုုပ္သည္ အသေရ ရွိလွဘိသကဲ့သိုု႕ ထိုု ေတာအုုပ္နည္းတူ အသေရ ရွိလွေသာ နိဗၺာန္သိုု႕လည္း ေရာက္ေစတတ္ေသာ ပရိယတၳိတရားေတာ္ကိုု ျမတ္ေသာ ေလာကုုတၱရာအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ေလသည္။ ယင္းသိုု႕ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဒသနာေတာ္ရွင္ ဘုုရားရတနာေတာ္သည္လည္း မြန္ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၁၇။၀ေရာ ၀ရညဴ ၀ရေဒါ ၀ရာဟေရာ။
အႏုတၱေရာ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၇) မိမိကိုုယ္တုုိင္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူ၍ျမတ္ေသာ တရားကိုုလည္း သိျမင္ေတာ္မူေသာ ေလာကုုတၱရာ တရားျမတ္ကိုုလည္း သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေပးေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုုလည္း ေဆာင္ၾကဥ္းေတာ္ မူတတ္ေသာ မိမိထက္ သာလြန္သူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကိုုပင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ အိေျႏၵ အႏုုအရင့္ကိုု သိရွိ နားလည္လ်က္ တရားျမတ္ကိုု ေဟာၾကားတတ္ေသာ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိင္း ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ န၀ နတၳိ သမၻ၀ံ၊
၀ိရတၱစိတၱာ ယတိေက ဘ၀သၼႎ။
ေတ ခီဏဗီဇာ အ၀ိ႐ုဠႇိ စႏၵာ၊
နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၈)ရဟႏၱာအရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ တမလြန္ ဘ၀ကိုု လွမ္း၍ တပ္မက္ျခင္းစိတ္ မရွိကုုန္။ ရဟႏၱာတိုု႕အား ေရွ႕ေရွ႕ေသာ ဘ၀မ်ားစြာက ျပဳလုုပ္အားထုုတ္ခဲ့ဖူးသည့္ ကံေဟာင္း ကံၾကြင္းဟူသမ ွ် ကံေလၿပီ။ ဘ၀သစ္တြင္ ျဖစ္စရာကလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ပညာဥာဏ္လည္း ရင့္သန္ႀကီးမားၾကကုုန္၏။ ထုုိရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ (ေသေသာအခါ) ဤဆီမီးသည္ ၿငိမ္းေလသကဲ့သိုု႕ ၿငိမ္းေတာ္ မူၾကကုုန္၏ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘ၀သစ္ျဖစ္ျပန္ျခင္း မရွိေသာ ရဟႏၱာ သံဃာေတာ္ျမတ္ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။
ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္ၾကပါေစသတည္း။
၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂထာနိ၊
ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ။
ဗုဒၶံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၁၉ ) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား နည္းတူ ပြင့္ေတာ္မူလာေသာ နတ္လူအေပါင္းတုုိ႕က ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ရွစ္ခုုိးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၂၀။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ။
ဓမ္မံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၂၀) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား ေဟာၾကားသည့္နည္းတူ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ လူအေပါင္း နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရွစ္ခိုုး ဦးညြတ္ၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းလည္း ခ်မ္းသာသုုခ ရွိၾကပါေစသတည္း။
၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ၊
သံဃံ နမႆ ာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
၂၁) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။
ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ားေခတ္မွာကဲ့သိုု႕ ေကာင္းစြာေပၚေပါက္လာေသာ နတ္လူတုုိ႕က ပူေဇာ္ထိုုက္ေသာ သံဃာေတာ္ျမတ္ရတနာကိုုလည္း ဦးညြတ္ရွိခိုုးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
Saturday 1 October 2016
မဂၤလသုုတ္
၁။ ယံ မဂၤလံ ဒြါဒသ ဟိ၊ စိႏၲယႎ သု သေဒ၀ကာ၊
ေသာတၳာနံ နာဓိ ဂစၧႏၲိ၊ အ႒တၱႎ သဥၥ မဂၤလံ။
၁) မည္သည့္တရားသည္ မဂၤလာတရားနည္းဟူ၍ လူႏွင့္ နတ္တုုိ႕သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တိုုင္တိုုင္ ေတြးေခၚၾကေသာ္လည္း အေျဖမွန္ မရခဲ့ၾကေပ။ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းမွန္ျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေပါင္း ၃၈ပါးရွိလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း မသိမျမင္ႏုုိင္ခဲ့ၾကေပ။
၂။ ေဒသိတံ ေဒ၀ေဒေ၀န၊ သဗၺပါပ၀ိနာသနံ။
သဗၺေလာက ဟိတတၳာယ၊ မဂၤလံ တံ ပဏာမ ေဟ။
၂) လူတစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီေသာ္လည္းေကာင္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူသားအားလံုုးတုုိ႕ထက္ လည္းေကာင္း၊ နတ္တစ္ပါးစီ တစ္ပါးစီထက္လည္းေကာင္း၊ နတ္အားလံုုးထက္ လည္းေကာင္း၊ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေလာကအက်ိဳးကိုု ေရွ႕ရႈလ်က္ မဂၤလာတရား ၃၈ပါးကိုု ထုုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ မဂၤလာတရားသည္ လူမႈဒုုစရုုိက္တရားကိုု ပယ္ေဖ်ာက္တတ္၏။ ယခုုအခါ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ႏွင့္အတူ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕သည္ ထိုု မဂၤလာတရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ၊ ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သာ၀တၳိယံ၊ ၀ိဟရတိ ေဇတ၀ေန၊ အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
အထေခါ အညတရာ ေဒ၀ေတာ အဘိကၠႏၲ ၀ဏၰာ ေက၀လကပၸံ ေဇတ၀နံ ၾသဘာေသတြာ ေယန ဘဂ၀ါ၊ ေတႏုပသကႋမ။
ဥပသကႋမတြာ ဘဂ၀ႏၲံ – အဘိ၀ါေဒတြာ။
ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။
ဧကမႏၲံ ႒ိထာ ေခါ သာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ႏၲံ ဂါထာယ အဇၥ်ဘာသိ။
၃) ပထမ သံဂါယနာပြဲေတာ္ႀကီး၏ သံဃဥကၠ႒ျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆ ပ အရွင္ဘုုရား - ဤမဂၤလသုုတ္ေတာ္ကိုု အကၽြႏ္ုုုုပ္အာနႏၵာသည္ ေနာင္ေတာ္ျမတ္စြာဘုုရားထံမွ တုုိက္ရိုုက္ ဤသိုု႕ ၾကားနာလုုိက္ရပါ၏။ မွတ္သားလုုိက္ရပါ၏။ ေဆာင္ထားလိုုက္ရပါ၏။
အခါတပါးတြင္ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ သာ၀တၱိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုုးေနပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသည္ အနာထပိဏ္သူေ႒းႀကီး ေဆာက္လုုပ္လွဴဒါန္းေသာ ႏွလံုုးေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ တညတြင္ ညဥ့္ဦးယံလြန္၍ သန္းေခါင္ယံအေရာက္တြင္ အမ်ိဳးအမည္ မထင္ရွား မသိသာေသာ နတ္သားတစ္ပါး ေရာက္လာပါသည္။ သူသည္ အလြန္ ႏွစ္လိုုဖြယ္ ရုုပ္အဆင္းရွိပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုုက္ တစ္ခုုလံုုးကိုုလည္း သူ၏ ကုုိယ္မွအေရာင္အ၀ါျဖင့္ ထြန္းလင္းေစပါသည္။
ယင္းသိုု႕ ထြန္းလင္းေစၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုုရားသခင္ရွိရာသိုု႕ ခ်ဥ္းကပ္လာပါသည္။ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု အလြန္ရိုုေသ ေလးျမတ္စြာ ရွိခုုိးပါသည္။ ရွိခုုိးၿပီးေနာက္ တင့္အပ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေနရာတြင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ေနပါသည္။ ယင္းသိုု႕ ေနရာယူၿပီးမွ ထိုုနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ဤကဲ့သိုု႕ ဂါထာျဖင့္ နားေတာ္ေလ ွ်ာက္ပါသည္။
၄။ ဗဟူ ေဒ၀ါ မႏုႆ ာစ၊ မဂၤလာနိ အစိႏၲ ယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၳာနံ၊ ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
၄) ဘုုန္းေတာ္ႀကီးျမတ္လွေသာ ျမတ္စြာဘုုရား နတ္အေပါင္းတိုု႕သည္လည္းေကာင္း၊ လူအေပါင္းတုုိ႕သည္လည္းေကာင္း စင္ၾကယ္စြာေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု လုုိခ်င္ၾကသည္။ ေတာင့္တၾကသည္ျဖစ္ပါ၍ မည္သည့္တရားသည္ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ ျဖစ္သလဲဟူ၍ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တုုိင္တုုိင္ အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားေတြးေခၚ ႀကံဆခဲ့ၾကပါသည္ ဘုုရား။
ယင္းသိုု႕ ႀကံစည္ေတြးဆ ၾကပါေသာ္လည္း မဂၤလာတရားမွန္ကိုု မည္သူမ ွ် ေတြးႀကံ၍ မသိႏိုုင္ၾကပါဘုုရား။ သိုု႕အတြက္ေၾကာင့္ မဂၤလာတရားဟူသည္ မည္သည့္တရားျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဘုုရားက စတင္ထုုတ္ေဖာ္၍ ေဟာၾကားေတာ္မူပါ ဘုုရား။
ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေဟာၾကားခ်က္
၅။ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀နာ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၅) အိုု… နတ္သား
သူမုုိက္ကိုု မမွီ၀ဲ မဆည္းကပ္ျခင္း၊ ပညာရွိသူကိုု မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္ျခင္း ပူေဇာ္ထုုိက္သူကိုု ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဤတရား သံုုးပါး ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္သားေလာ့။
၆။ ပတိ႐ူပ ေဒသ၀ါေသာ စ၊ ပုေဗၺ စ ကတ ပုညတာ။
အတၱသမၼာပဏိဓိ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၆) အိုု…နတ္သား
တင့္အပ္ေလ ွ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ေဒသတြင္ ေနျခင္း၊ ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈရွိျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၇။ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊ ၀ိနေယာစ သုကိကၡိေတာ။
သုဘာသိတာ စ ယာ ၀ါစာ။
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၇) အိုု…နတ္သား
အၾကားအျမင္ ဗဟုုသုုတရွိျခင္း၊ စက္မႈ လက္မႈစေသာ သိပၺံပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ကိုုယ္ႏႈတ္ႏွလံုုးကိုု ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုုးမတတ္သည့္ ၀ိနည္းတရားကုုိ ေကာင္းစြာသင္ယူျခင္း၊ ေကာင္းေသာစကားကိုု ေျပာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၈။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ။
အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၈) အုုိ…နတ္သား
အမိအဘကိုု လုုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴျခင္း၊ သားမယားကိုု ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း၊ မည္သူ႕ကိုုမ ွ် မထိခိုုက္ေသာ အလုုပ္မ်ိဳးကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာမဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။
၉။ ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာ စ၊ ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ။
အန၀ဇၨာနိ ကမၼာနိ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၉ ) အိုု…နတ္သား
အလွဴေပးျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးတုုိ႕အား ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ အကုုသိုုလ္ကင္းေသာ အလုုပ္ကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၀။ အာရတီ ၀ိရတီ ပါပါ၊ မဇၨပါနာ စ သံယေမာ။
အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၀) အုုိ…နတ္သား
မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ေ၀းေ၀းေရွာင္ႏုုိင္ျခငး္၊ မေကာင္းမႈကိုု မလုုပ္ျဖစ္ေအာင္ မက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုုိ႕ကိုု မေသာက္မစားျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ကုုသိုုလ္ရမည့္ ေကာင္းမႈ အလုုပ္တုုိ႕ကိုု မျပတ္ သတိရၿပီး မေမ့မေလ ွ်ာ့ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၁။ ဂါရေ၀ါ စ နိ၀ါေတာ စ၊ သႏၲဳ႒ိ စ ကတညဳတာ။
ကာေလန ဓမၼႆ ၀နံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၁) အိုု…နတ္သား
ရိုုေသထုုိက္သူကိုု ရိုုေသျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေမာက္မာသမႈ မျပဳဘဲ ႏွိမ္ခ်ျခင္း၊ ကိေလသာ အာရံုု ကာမဂုုဏ္တုုိ႕တြင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူတပါးက မိမိအေပၚ ျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုု သိတတ္ျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားနာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။
၁၂။ ခႏၲီစ ေသာ၀စႆ တာ၊ သမဏာနဥၥ ဒႆ နံ၊ ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၂) အိုု…နတ္သား
သည္းခံတတ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတုုိ႕က ဆံုုးမသည့္စကားကိုု နာယူလြယ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းပုု႑ားတုုိ႕အား ဖူးေျမာ္ရျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားေဆြးေႏြး ေမးျမန္းျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၃။ တေပါ စျဗဟၼစရိယဥၥ အရိယာသစၥာန ဒႆ နံ၊ နိဗၺာန သစၧိကိရိယာ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၃) အိုု….နတ္သား
ၿခိဳးျခံစြာ က်င့္ျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ အရိယာသစၥာတရားကိုု သိျမင္ရျခင္း၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုုိင္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၄။ ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ၊ အေသာကံ ၀ိရဇံ ေခမံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၄) အိုု….နတ္သား
ေလာကဓံ ရွစ္ပါးတုုိ႕ႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာ ရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္၏ စိတ္သည္ မတုုန္မလႈပ္၊ မစုုိးမရိမ္၊ ရမၼက္ကင္း၏။ ေဘးကင္း၏။ ဤတရားေလးပါးတုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၅။ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန၊ သဗၺတၳ မပရာဇိတာ။
သဗၺတၳ ေသာတၳႎ ဂစၧႏၲိ၊ တံ ေတသံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၅) အိုု….နတ္သား
ဤကဲ့သိုု႕ေသာ ၃၈-ပါး မဂၤလာတရားကိုု လက္ေတြ႕လုုိက္နာ က်င့္ႀကံျပဳလုုပ္ထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေနေန မိမိအား ရန္သူတုုိ႕က မေအာင္ႏုုိင္ ကိစၥခပ္သိမ္းတြင္ ၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းသာျခင္းသိုု႕ ေရာက္ကုုန္၏။ ထိုု ၃၈-ပါးေသာ တရားသည္သာလ ွ်င္ လူတကာ၊ နတ္တကာတုုိ႕အတြက္ ျမတ္ေသာမဂၤလာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင္မွတ္သားေလေလာ့။
***မဂၤလသုတၱံ နိ႒ိတံ။***
ေသာတၳာနံ နာဓိ ဂစၧႏၲိ၊ အ႒တၱႎ သဥၥ မဂၤလံ။
၁) မည္သည့္တရားသည္ မဂၤလာတရားနည္းဟူ၍ လူႏွင့္ နတ္တုုိ႕သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တိုုင္တိုုင္ ေတြးေခၚၾကေသာ္လည္း အေျဖမွန္ မရခဲ့ၾကေပ။ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းမွန္ျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေပါင္း ၃၈ပါးရွိလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း မသိမျမင္ႏုုိင္ခဲ့ၾကေပ။
၂။ ေဒသိတံ ေဒ၀ေဒေ၀န၊ သဗၺပါပ၀ိနာသနံ။
သဗၺေလာက ဟိတတၳာယ၊ မဂၤလံ တံ ပဏာမ ေဟ။
၂) လူတစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီေသာ္လည္းေကာင္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူသားအားလံုုးတုုိ႕ထက္ လည္းေကာင္း၊ နတ္တစ္ပါးစီ တစ္ပါးစီထက္လည္းေကာင္း၊ နတ္အားလံုုးထက္ လည္းေကာင္း၊ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေလာကအက်ိဳးကိုု ေရွ႕ရႈလ်က္ မဂၤလာတရား ၃၈ပါးကိုု ထုုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ မဂၤလာတရားသည္ လူမႈဒုုစရုုိက္တရားကိုု ပယ္ေဖ်ာက္တတ္၏။ ယခုုအခါ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ႏွင့္အတူ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕သည္ ထိုု မဂၤလာတရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။
၃။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ၊ ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သာ၀တၳိယံ၊ ၀ိဟရတိ ေဇတ၀ေန၊ အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
အထေခါ အညတရာ ေဒ၀ေတာ အဘိကၠႏၲ ၀ဏၰာ ေက၀လကပၸံ ေဇတ၀နံ ၾသဘာေသတြာ ေယန ဘဂ၀ါ၊ ေတႏုပသကႋမ။
ဥပသကႋမတြာ ဘဂ၀ႏၲံ – အဘိ၀ါေဒတြာ။
ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။
ဧကမႏၲံ ႒ိထာ ေခါ သာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ႏၲံ ဂါထာယ အဇၥ်ဘာသိ။
၃) ပထမ သံဂါယနာပြဲေတာ္ႀကီး၏ သံဃဥကၠ႒ျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆ ပ အရွင္ဘုုရား - ဤမဂၤလသုုတ္ေတာ္ကိုု အကၽြႏ္ုုုုပ္အာနႏၵာသည္ ေနာင္ေတာ္ျမတ္စြာဘုုရားထံမွ တုုိက္ရိုုက္ ဤသိုု႕ ၾကားနာလုုိက္ရပါ၏။ မွတ္သားလုုိက္ရပါ၏။ ေဆာင္ထားလိုုက္ရပါ၏။
အခါတပါးတြင္ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ သာ၀တၱိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုုးေနပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသည္ အနာထပိဏ္သူေ႒းႀကီး ေဆာက္လုုပ္လွဴဒါန္းေသာ ႏွလံုုးေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ တညတြင္ ညဥ့္ဦးယံလြန္၍ သန္းေခါင္ယံအေရာက္တြင္ အမ်ိဳးအမည္ မထင္ရွား မသိသာေသာ နတ္သားတစ္ပါး ေရာက္လာပါသည္။ သူသည္ အလြန္ ႏွစ္လိုုဖြယ္ ရုုပ္အဆင္းရွိပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုုက္ တစ္ခုုလံုုးကိုုလည္း သူ၏ ကုုိယ္မွအေရာင္အ၀ါျဖင့္ ထြန္းလင္းေစပါသည္။
ယင္းသိုု႕ ထြန္းလင္းေစၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုုရားသခင္ရွိရာသိုု႕ ခ်ဥ္းကပ္လာပါသည္။ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု အလြန္ရိုုေသ ေလးျမတ္စြာ ရွိခုုိးပါသည္။ ရွိခုုိးၿပီးေနာက္ တင့္အပ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေနရာတြင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ေနပါသည္။ ယင္းသိုု႕ ေနရာယူၿပီးမွ ထိုုနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ဤကဲ့သိုု႕ ဂါထာျဖင့္ နားေတာ္ေလ ွ်ာက္ပါသည္။
၄။ ဗဟူ ေဒ၀ါ မႏုႆ ာစ၊ မဂၤလာနိ အစိႏၲ ယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၳာနံ၊ ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
၄) ဘုုန္းေတာ္ႀကီးျမတ္လွေသာ ျမတ္စြာဘုုရား နတ္အေပါင္းတိုု႕သည္လည္းေကာင္း၊ လူအေပါင္းတုုိ႕သည္လည္းေကာင္း စင္ၾကယ္စြာေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု လုုိခ်င္ၾကသည္။ ေတာင့္တၾကသည္ျဖစ္ပါ၍ မည္သည့္တရားသည္ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ ျဖစ္သလဲဟူ၍ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တုုိင္တုုိင္ အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားေတြးေခၚ ႀကံဆခဲ့ၾကပါသည္ ဘုုရား။
ယင္းသိုု႕ ႀကံစည္ေတြးဆ ၾကပါေသာ္လည္း မဂၤလာတရားမွန္ကိုု မည္သူမ ွ် ေတြးႀကံ၍ မသိႏိုုင္ၾကပါဘုုရား။ သိုု႕အတြက္ေၾကာင့္ မဂၤလာတရားဟူသည္ မည္သည့္တရားျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဘုုရားက စတင္ထုုတ္ေဖာ္၍ ေဟာၾကားေတာ္မူပါ ဘုုရား။
ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေဟာၾကားခ်က္
၅။ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀နာ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၅) အိုု… နတ္သား
သူမုုိက္ကိုု မမွီ၀ဲ မဆည္းကပ္ျခင္း၊ ပညာရွိသူကိုု မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္ျခင္း ပူေဇာ္ထုုိက္သူကိုု ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဤတရား သံုုးပါး ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္သားေလာ့။
၆။ ပတိ႐ူပ ေဒသ၀ါေသာ စ၊ ပုေဗၺ စ ကတ ပုညတာ။
အတၱသမၼာပဏိဓိ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၆) အိုု…နတ္သား
တင့္အပ္ေလ ွ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ေဒသတြင္ ေနျခင္း၊ ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈရွိျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၇။ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊ ၀ိနေယာစ သုကိကၡိေတာ။
သုဘာသိတာ စ ယာ ၀ါစာ။
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၇) အိုု…နတ္သား
အၾကားအျမင္ ဗဟုုသုုတရွိျခင္း၊ စက္မႈ လက္မႈစေသာ သိပၺံပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ကိုုယ္ႏႈတ္ႏွလံုုးကိုု ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုုးမတတ္သည့္ ၀ိနည္းတရားကုုိ ေကာင္းစြာသင္ယူျခင္း၊ ေကာင္းေသာစကားကိုု ေျပာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၈။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ။
အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၈) အုုိ…နတ္သား
အမိအဘကိုု လုုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴျခင္း၊ သားမယားကိုု ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း၊ မည္သူ႕ကိုုမ ွ် မထိခိုုက္ေသာ အလုုပ္မ်ိဳးကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာမဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။
၉။ ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာ စ၊ ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ။
အန၀ဇၨာနိ ကမၼာနိ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၉ ) အိုု…နတ္သား
အလွဴေပးျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးတုုိ႕အား ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ အကုုသိုုလ္ကင္းေသာ အလုုပ္ကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၀။ အာရတီ ၀ိရတီ ပါပါ၊ မဇၨပါနာ စ သံယေမာ။
အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၀) အုုိ…နတ္သား
မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ေ၀းေ၀းေရွာင္ႏုုိင္ျခငး္၊ မေကာင္းမႈကိုု မလုုပ္ျဖစ္ေအာင္ မက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုုိ႕ကိုု မေသာက္မစားျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ကုုသိုုလ္ရမည့္ ေကာင္းမႈ အလုုပ္တုုိ႕ကိုု မျပတ္ သတိရၿပီး မေမ့မေလ ွ်ာ့ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၁။ ဂါရေ၀ါ စ နိ၀ါေတာ စ၊ သႏၲဳ႒ိ စ ကတညဳတာ။
ကာေလန ဓမၼႆ ၀နံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၁) အိုု…နတ္သား
ရိုုေသထုုိက္သူကိုု ရိုုေသျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေမာက္မာသမႈ မျပဳဘဲ ႏွိမ္ခ်ျခင္း၊ ကိေလသာ အာရံုု ကာမဂုုဏ္တုုိ႕တြင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူတပါးက မိမိအေပၚ ျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုု သိတတ္ျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားနာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။
၁၂။ ခႏၲီစ ေသာ၀စႆ တာ၊ သမဏာနဥၥ ဒႆ နံ၊ ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၂) အိုု…နတ္သား
သည္းခံတတ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတုုိ႕က ဆံုုးမသည့္စကားကိုု နာယူလြယ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းပုု႑ားတုုိ႕အား ဖူးေျမာ္ရျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားေဆြးေႏြး ေမးျမန္းျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၃။ တေပါ စျဗဟၼစရိယဥၥ အရိယာသစၥာန ဒႆ နံ၊ နိဗၺာန သစၧိကိရိယာ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၃) အိုု….နတ္သား
ၿခိဳးျခံစြာ က်င့္ျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ အရိယာသစၥာတရားကိုု သိျမင္ရျခင္း၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုုိင္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၄။ ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ၊ အေသာကံ ၀ိရဇံ ေခမံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၄) အိုု….နတ္သား
ေလာကဓံ ရွစ္ပါးတုုိ႕ႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာ ရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္၏ စိတ္သည္ မတုုန္မလႈပ္၊ မစုုိးမရိမ္၊ ရမၼက္ကင္း၏။ ေဘးကင္း၏။ ဤတရားေလးပါးတုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။
၁၅။ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန၊ သဗၺတၳ မပရာဇိတာ။
သဗၺတၳ ေသာတၳႎ ဂစၧႏၲိ၊ တံ ေတသံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၅) အိုု….နတ္သား
ဤကဲ့သိုု႕ေသာ ၃၈-ပါး မဂၤလာတရားကိုု လက္ေတြ႕လုုိက္နာ က်င့္ႀကံျပဳလုုပ္ထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေနေန မိမိအား ရန္သူတုုိ႕က မေအာင္ႏုုိင္ ကိစၥခပ္သိမ္းတြင္ ၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းသာျခင္းသိုု႕ ေရာက္ကုုန္၏။ ထိုု ၃၈-ပါးေသာ တရားသည္သာလ ွ်င္ လူတကာ၊ နတ္တကာတုုိ႕အတြက္ ျမတ္ေသာမဂၤလာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင္မွတ္သားေလေလာ့။
***မဂၤလသုတၱံ နိ႒ိတံ။***
Subscribe to:
Posts (Atom)